Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Στο ντιβάνι

Όχι, με τον Ιρβιν Γιάλομ. Με τη Λένα Διβάνη, τη Σώτη Τριανταφύλλου, την Κική Δημουλά και μερικές δεκάδες κονδυλοφόρους να προσπαθούν από την αρχή της κρίσης να μας γεμίσουν ενοχές, να μας πείσουν ότι εμείς φταίμε καθένας και καθεμία με τον τρόπο του (της).

Ταξιδεμένοι όλοι τους, πολλοί από αυτούς και σπουδασμένοι στο εξωτερικό θέλουν να σε πείσουν ότι είσαι ο απόκληρος του πολιτισμού τους συγκρίνοντάς σε με τους αμερικανούς, τους γερμανούς, τους γάλλους … Συμπτωματικά, καμιά τους και κανείς τους δεν έχει αναφερθεί ποτέ σε άλλους λαούς. Τους Ρώσους, ας πούμε, διότι με τον πολιτισμό του συγκεκριμένου λαού δεν έχουν ασχοληθεί και πολύ. Μπολσεβίκοι, τώρα, τι να βρεις σε αυτούς; Εσχάτως, αρχίζουν να σε συγκρίνουν και με τους Κινέζους και, φυσικά, να βγαίνεις χαμένος. Ποιος είσαι εσύ που δεν δέχεσαι να δουλέψεις δωρεάν για την πατρίδα; Ποιος είσαι εσύ που δεν έχεις να πληρώσεις και απαιτείς να παραμείνεις εν ζωή; Τόσα χρόνια πάσχισε η πατρίδα να σε κάνει εθελοντή για να στήσεις μια Ολυμπιάδα κι ακόμα δεν έμαθες την αξία του εθελοντισμού, απολίτιστε;

Να, χθες μόλις, ένας εθελοντής υποχρεώθηκε να αποβάλλει ένα άρρωστο μέλος της κοινωνίας κι εσύ του επιτέθηκες. Ε, ναι! Σε προστάτευε με κάθε μέσο διότι 1.40 αυτός, 1.40 κάποιος άλλος αύριο, πώς θα σταθεί η κοινωνία στα πόδια της; Ε, ναι! Αν δεν θέλει ή δεν μπορεί να τιμωρηθεί, θα πεθάνει.

Τώρα, είσαι στο ντιβάνι ακόμα. Θα μιλάς όσο θέλεις, αλλά στο τέλος θα ακούς τους ειδικούς. Τους πολυταξιδεμένους, που έχουν δει πόλεις και πόλεις, κουλτούρες και κουλτούρες. Έχουν πάει Λούβρο, Γκουγκενχάιμ… Έχουν διαβεί γέφυρες Καλατράβα που ούτε στα όνειρά σου δεν έχεις δει εσύ. Έχουν φωτογραφηθεί μπροστά σε έργα τέχνης του σύγχρονου κόσμου κι εσύ κάθεσαι με τη μισογκρεμισμένη σου Ακρόπολη και κλαίγεσαι. Αυτοί έχουν δει και την υπόλοιπη Ακρόπολη που «διέσωσαν» οι καλοί δυτικοί πλιατσικολόγοι και τώρα η Aegean σου προσφέρει φτηνό εισιτήριο Αθήνα-Λονδίνο για να μπορείς να τη δεις κι εσύ. Αλλά, πρώτα πρέπει να εργαστείς δωρεάν για να φτάσει η χώρα στην ανάπτυξη. Και μέχρι τότε θα φοράς σαγιονάρα φθαρμένη ώστε να μπορούν αυτοί να σε ταπεινώνουν λέγοντάς σου ότι στο Λονδίνο δε βλέπεις σαγιονάρα. "Κι οι άγγλοι που έρχονται εδώ γιατί φοράνε σαγιονάρα με κάλτσα στην παραλία;", ρωτάς εσύ και σου απαντούν ότι η μεγαλοψυχία τους τους κάνει να θέλουν να είναι σαν εσένα για να μη σε κάνουν να νιώσεις υποτιμητικά στη χώρα σου. Κι έχει γνωρίσει κανείς τους βρετανό επαρχιώτη μικρού χωριού να δει πόσο απότομος κι απόμακρος είναι; Ναι, αλλά, αυτός δεν πετάει την τσίχλα στο δρόμο, σου απαντούν. Οσο και κάμποσοι δικοί μας ορεσίβιοι, σκέφτεσαι εσύ.

Όμως, εσύ φέρεις το προπατορικό αμάρτημα του δυτικού πολιτισμού κι αμφιβάλλω αν οι Νώε σου, που τώρα σε έχουν στο ντιβάνι τους, θα σε βάλουν ποτέ στην Κιβωτό τους.

Μέχρι τότε μπορείς να πέφτεις από τρόλεϊ και να σε σκυλεύουν επειδή δεν πλήρωσες εισιτήριο. Επειδή είσαι «αντικοινωνικό» στοιχείο. Κι ο θαυμαστός καινούριος κόσμος που θα αντικρύσεις μετά τη θεραπεία δεν μπορεί να έχει τέτοιους. Μετά τη θεραπεία ούτε εσύ δεν θα τους θέλεις. Οσες συνεδρίες κι αν χρειαστούν… Θα ζητάς μόνο τη μαγική ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου