Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Χαμηλή η στάθμη της τεχνοκρατικής γνώσης του έλληνα Νομοθέτη σύμφωνα με δικαστική απόφαση!

Έξι εργαζόμενοι του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου δικαιώθηκαν στην προσφυγή τους έναντι της –ακόμα τότε- ΕΡΤ Α.Ε. με τον δικαστή στο σκεπτικό της απόφασης να κατακεραυνώνει τον Νομοθέτη μιλώντας για ανύπαρκτη ποιότητα νομοθεσίας και χαμηλή  στάθμη  τεχνοκρατικής γνώσης του!

Στις 14 Μαΐου 2012, έξι εργαζόμενοι του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου προσέφυγαν στην ελληνική δικαιοσύνη διεκδικώντας την επιστροφή ενός σεβαστού ποσού από το ελληνικό δημόσιο, το οποίο, παρανόμως, όπως αποδέχθηκε τελικά το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, τους είχε παρακρατηθεί.

Πιο συγκεκριμένα, το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο πέρασε στην δικαιοδοσία της ΕΡΤ αφού καταργήθηκε ως νομικό πρόσωπο από τις 5 Δεκεμβρίου 2011. Μαζί, όπως προβλεπόταν από το νόμο, πέρασαν και οι εργαζόμενοί του στο μισθολόγιο της ΕΡΤ εξακολουθώντας να αμείβονται με το μισθολογικό καθεστώς που ίσχυε και στο Νομικό πρόσωπο. Η εταιρία, όμως, στις αρχές του Μαρτίου του 2012, ξαφνικά ανακάλυψε ότι οι εργαζόμενοι έπρεπε να έχουν τεθεί στο καθεστώς εφεδρείας παίρνοντας, δηλαδή, μειωμένες αμοιβές όπως προέβλεπε ο σχετικός περί εργασιακής εφεδρείας νόμος. Έτσι, αρνήθηκε έκτοτε να δέχεται την εργασία τους και τους κατέβαλλε μειωμένες  αποδοχές.

Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στην ελληνική δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι η υπαγωγή τους στο καθεστώς εφεδρείας ήταν άκυρη, αφού ο νόμος ίσχυε μόνο για όσα Νομικά Πρόσωπα διαλύονταν πριν την 30η Νοεμβρίου του 2011!

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με τον Πρωτοδίκη κ. Νικόλαο Παπαδάτο, τους δικαίωσε μερικώς (σε ό,τι αφορά το μισθοδοτικό)με την από 8 Σεπτεμβρίου 2014 απόφασή του, και υποχρεώνει  το υπουργείο Οικονομικών να καταβάλλει τους μισθούς πλήρως για όσους μήνες απασχολήθηκαν με τους ανάλογους τόκους υπερημερίας, όπως, βέβαια, και τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους.



Αυτό, όμως, που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι στο σκεπτικό του (βλ. φωτό άνωθεν), ο Πρωτοδίκης κ. Παπαδάτος επικρίνει την ελληνική κυβέρνηση με τρόπο πρωτοφανή και της καταλογίζει άγνοια νόμου, αφού αναφέρει:

«Έπρεπε να γνωρίζει (σ.σ. η ελληνική κυβέρνηση) ότι το προσωπικό του Αρχείου, και επομένως οι Ενάγοντες, δεν εντάχθηκαν αυτοδικαίως σε εργασιακή εφεδρεία. Μολονότι η ποιότητα της σχετικής νομοθεσίας είναι ανύπαρκτη και δείχνει τη χαμηλή στάθμη της τεχνοκρατικής γνώσης του Έλληνα Νομοθέτη και κυρίως των εμπειρογνωμόνων που τον υποστηρίζουν, όφειλε η εναγόμενη να γνωρίζει και να κατανοεί τη νομοθεσία, όπως είναι το καθήκον κάθε προσώπου που υπόκειται στην ελληνική έννομη τάξη.»!

*Αναδημοσίευση δικού μου άρθρου από το e-tetradio

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Καλές καταλήψεις – κακές καταλήψεις

Έχεις 500 καταλήψεις που κυνηγιούνται ανηλεώς από το σύστημα και μία που δεν κυνηγιέται. Ποιο κάνεις θέμα;

Ας το πούμε και αλλιώς. Έχεις περίπου 150.000 μαθητές που απέχουν των μαθημάτων με συγκεκριμένα αιτήματα για την εκπαίδευσή τους και 500 που απέχουν επειδή ζητούν έπαρση σημαίας…

Τα συστημικά ΜΜΕ –εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα- θεώρησαν ότι πρώτο θέμα της μαθητικής κοινότητας είναι η αποβολή ενός μαθητή που ζήτησε να γίνεται καθημερινά έπαρση της σημαίας, κόντρα, μάλιστα, στον σχολικό κανονισμό που προβλέπει ότι η σημαία στα δημόσια κτίρια θα παραμένει μονίμως αναρτημένη.

Το περιστατικό έγινε στο 2ο ΕΠΑ.Λ. Κατερίνης και πραγματικά δεν έχει σημασία εάν ο μαθητής αποβλήθηκε για τον συγκεκριμένο λόγο ή για ανάρμοστη συμπεριφορά, όπως υποστηρίζει ο διευθυντής του.

Με ανησυχεί, όμως, το γεγονός ότι ένας νέος άνθρωπος 21 ετών απαιτεί να γίνεται έπαρση σημαίας και να τραγουδιέται ο εθνικός ύμνος συμπαρασύροντας και άλλους 500 (μα είναι αληθινό αυτό το νούμερο;) ανήλικους ή ενήλικους μαθητές σε αυτό.

Μια σχολική κοινότητα που βαδίζει στο πουθενά, που το μέλλον της είναι προκαθορισμένο και τα όνειρά της σβησμένα και απαγορευμένα εντοπίζει και αναδεικνύει ως μοναδικό πρόβλημα την έπαρση της σημαίας! Όχι τα κακογραμμένα και ελλιπή βιβλία, όχι τις απολύσεις εκπαιδευτικών, όχι τα διαλυμένα κτίρια και την παντελή έλλειψη υποδομών, όχι τους μηχανισμούς και τα συστήματα που γεννούν ημιμαθείς άνεργους για να τροφοδοτήσουν μία αδυσώπητη αγορά…

Και την ίδια στιγμή χιλιάδες άλλοι μαθητές καταλαμβάνουν σχολεία διαμαρτυρόμενοι για το νέο σύστημα αντιμετωπίζοντας τον αυταρχισμό του νεοφιλελεύθερου κράτους, αλλά και των media. Αποβολές, απειλές, πιθανά φακελλώματα από την Αστυνομία και, φυσικά, απαξίωση από τους γνωστούς δημοσιογράφους.

Κι αντί να αποτελεί θέμα το νέο σύστημα για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, τα συστημικά ΜΜΕ απασχολήθηκαν με το εθνικιστικών αποχρώσεων πρόβλημα της Κατερίνης, βάζοντάς τα με τον διευθυντή του σχολείου. Σε κάποιο, μάλιστα, από τα πάνελ, και συγκεκριμένα στον ΑΝΤ1 και την εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, ο διευθυντής της εφημερίδας Το Ποντίκι, Αντώνης Δελατόλας, κατακεραύνωσε τον ανυπεράσπιστο απέναντι σε ένα εχθρικό πάνελ, διευθυντή, που τόλμησε να αποβάλλει τον μαθητή! Κρίμα για την εφημερίδα που έχει γράψει μία ιστορία στον ελληνικό Τύπο.

Στην Κατερίνη, ο μαθητής και ορισμένα μέλη του 15μελούς έκαναν «συμβολική» κατάληψη και ύψωσαν μόνοι τους την ελληνική σημαία.

Στα υπόλοιπα σχολεία έκαναν πραγματική κατάληψη διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο. 

Οι δεύτερες είναι οι "κακές" και "παράνομες" καταλήψεις. Η πρώτη χαϊδεύει τα αυτιά όλων των όψιμων εθνικιστών και νοικοκυραίων βολεύοντας ιδιαιτέρως το σύστημα. Η σημαία, προφανώς, κρύβει τα ερείπια της εκπαίδευσης…

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Εγώ υποκίνησα τις καταλήψεις

Ναι, κ. υπουργέ μου. Εγώ τις υποκίνησα τις καταλήψεις. Μην ψάχνεις αδίκως και ταλαιπωρείς και τρομοκρατείς τα παιδιά. Εγώ ήμουν, το ομολογώ. Και το υπογράφω και θέλω να απολογηθώ.

Εγώ υποκίνησα τις καταλήψεις γιατί μικρό παιδί είδα το σχολείο απέναντι απ’ το σπίτι μου να έχει καταληφθεί από μαθητές κι απ’ έξω τα περιπολικά σειρά στημένα. Και τρόμαξα… Νόμιζα ότι δεν έφυγε η χούντα, τελικά. 1975 θα ‘ταν;

Εγώ υποκίνησα τις καταλήψεις γιατί, γυμνάσιο ακόμα, απέβαλλαν μαθητή του σχολείου μου επειδή είχε Ριζοσπάστη μέσα στην τσάντα. Κι εγώ δεν ήμουν καν στο ΚΚΕ. Κι είπα, ναι, να κάνουμε κατάληψη! Η χούντα είχε φύγει, μάλλον. 1979 θα ήταν;

Εγώ υποκίνησα τις καταλήψεις γιατί δεν θυμάμαι χρονιά να είχα όλους τους δασκάλους, όλους τους καθηγητές και όλα τα βιβλία από την πρώτη μέρα να με περιμένουν στο σχολείο. Κι αναρωτιόμουν… Αφού η χούντα έφυγε γιατί όλα είναι ίδια;

Εγώ υποκίνησα τις καταλήψεις γιατί πέρασα μέσα σε 12 χρόνια έξι διαφορετικά συστήματα εισαγωγικών εξετάσεων.

Εγώ υποκίνησα τις καταλήψεις γιατί 12 έτη συναπτά είδα ανθρώπους κουρασμένους, αποκαμωμένους με τη ματιά θλιμμένη να προσπαθούν να με διδάξουν και να μην έχουν ρούχο για αλλαξιά κι έλεγα αυτή θα είναι η στολή του δασκάλου.

Τις υποκίνησα γιατί κουράστηκα. Γιατί με έστειλες σε σχολές που δεν ήθελα, να πάρω γνώσεις που δεν ήθελα, να γίνω όργανο πειθήνιο, εξαρτώμενο από σένα. Από τον κάθε υπουργό, τον κάθε πρωθυπουργό, τον κάθε φίλο σου που με περίμενε σαν ανταλλακτικό στην επιχείρησή του.

Τις υποκίνησα γιατί σ’ εκείνα τα ένδοξα χρόνια των αρχών του ’90 που εσύ ανερχόσουν βρέθηκα πάλι ενήλικος να κάνω περιφρούρηση σε σχολείο για να γλιτώσω τα παιδιά από τους άθλιους Καλαμπόκες με τους οποίους τώρα συγκυβερνάς.

Τις υποκίνησα γιατί θυμόμουν έφηβος να κρύβομαι σε υπόγεια πολυκατοικιών για να γλιτώσω απ’ τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου. Και υποχρεωνόμουν να πω ψέματα στο σπίτι για να κατέβω 17 Νοέμβρη να φωνάξω.

Και τις υποκινώ και σήμερα. Κουσούρι, βλέπεις…

Τις υποκινώ γιατί άθελά μου, χωρίς σχέδιο, έμαθα το παιδί μου να αγαπάει τη γνώση, να αγαπάει τον άνθρωπο, να αγαπάει το δίκιο, να σέβεται τον εαυτό του και τον άλλο κι όπου τα βρει όλα αυτά μαζί να νιώσει ότι βρήκε τον τόπο του. 

Τις υποκινώ γιατί του απαντάω σε κάθε του ερώτημα.

Τις υποκινώ ηθελημένα γιατί του λέω μην κοιτάς το περιτύλιγμα μονάχα, σκίσε το χαρτί να δεις τι έχει μέσα.

Τις υποκινώ γιατί μαζί του ακούω αυτά που άκουγα μικρός. Pink Floyd, Alice Cooper, Clash, Sex Pistols, Μίκη, Μάνο Χατζιδάκι, Μάνο Λοϊζο… Μέχρι και Τζαβέλα του έβαλα, ομολογώ. Και για κάθε ένα έχω και μια ιστορία να του πω. Μια ιστορία αμφισβήτησης, μια ιστορία αδικίας, μια ιστορία διεκδίκησης.

Τις υποκινώ γιατί του έμαθα τον Τσε, τον Μαρξ, τον Λένιν, τον Αρη, το ΕΑΜ. Γιατί του έμαθα πως είχαμε και εμφύλιο και γιατί. Γιατί του διάβασα ιστορίες για επαναστάτες, αμφισβητίες και θρασίμια. Ιστορίες για αλλόκοτους ανθρώπους…

Τις υποκινώ γιατί κάθε παιδί αναρωτιέται πώς κάθε πέρυσι είναι και καλύτερα κι εγώ ζητάω συγγνώμη και ντρέπομαι και σκύβω το κεφάλι και του ζητώ βοήθεια. Να κάνει το σήμερα καλύτερο απ’ το χθες. Κι όχι το σήμερα σαν χθες. Γιατί, τους λέω, και το δικό μου χθες καλύτερο δεν ήταν.

Τις υποκινώ γιατί τ’ αφήνω να διεκδικήσουν το δικό τους αύριο.

Μα εσύ είσαι το χθες πού να τα καταλάβεις τώρα αυτά;

Τις υποκινώ γιατί εξήγησα στο παιδί μου ότι είσαι ένας φασίστας όταν έβγαλες τις φωτογραφίες κυνηγημένων από εσένα γυναικών για να τρομάξεις όποιον αντιστέκεται κι όποιον ονειρεύεται.

Ασε που του ομολόγησα ότι αυτό το κτίριο που κατέλαβαν είχαν κάθε δικαίωμα να το καταλάβουν γιατί είναι δικό τους και όχι δικό σου.

Τις υποκινώ για όλα αυτά, υπουργέ μου, και πολλά ακόμα που ο χώρος δεν με φτάνει ούτε κι ο χρόνος και ίσως σε κουράσω. Αλλωστε, όσα κι αν σου πω εσύ δεν θα με βρεις και δεν θα με πιστέψεις και θα αναζητήσεις έναν πιο βολικό ένοχο. Ετσι δεν είναι;

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Τι είναι πολιτισμός; Μην είναι ο Τόλης;

Μην είναι τα «πολιτιστικά κέντρα» του μακαρίτη του Γιαννόπουλου; Μην είναι τα γαρύφαλλα, οι γαρδένιες και τα Σίβας κάβα; Μην είναι τα ημίγυμνα κορίτσια με τα κλειστά μικρόφωνα στο χέρι; Ολα πολιτισμός, κι αυτά κι εκείνα, μα πάνω απ’ όλα είναι ο Τόλης!

Ο συνθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός Σταμάτης Κραουνάκης φρόντισε, αυτά κι εκείνα και όλα τ’ άλλα, να τα αποκαταστήσει στην καθημερινή του εκπομπή από τη ραδιοφωνική συχνότητα του Κόκκινο 105.5 κι ενώ λίγες ημέρες πριν, στην ίδια εκπομπή, είχε κάνει και τη δική του κριτική στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό.

Πιο συγκεκριμένα, την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου ο γνωστός μουσικός, συνθέτης, παραγωγός, στιχουργός, ερμηνευτής, συγγραφέας και ηθοποιός (ελπίζω να μην ξέχασα κάτι), αφού απήγγειλε ένα σύντομο στιχούργημα παραγωγού του ίδιου ραδιοφώνου, επιδόθηκε σε ένα παραλήρημα υπέρ του λαϊκού βάρδου - καρδιοκατακτητή (και πάλαι ποτέ ηθοποιού), Τόλη Βοσκόπουλου χαρακτηρίζοντας τις επικείμενες εμφανίσεις του σε νυχτερινό κέντρο των Αθηνών ως το «πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς»! Ευτυχώς, κράτησε το μέτρο διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για το πολιτιστικό γεγονός των Αθηνών και όχι της Ελλάδας ολόκληρης. Πιθανώς, να έχει υπόψη του την επανεμφάνιση κάποιου άλλου μεγάλου, που θα αποτελέσει πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς για τη χώρα ολόκληρη;

Μήπως, περιμένουμε κάτι από Άντζελα Δημητρίου; Γιάννη Πάριο, ίσως; Τερλέγκα; Ή, μήπως, Μαρινέλλα στην Επίδαυρο;

Όπως κι αν έχει, ο μουσικοσυνθέτης μάλλον δεν κρατά αρχείο για την γέννηση του σκυλάδικου στη χώρα με τους άρχοντες της νύχτας στα περίφημα χρόνια της χούντας και του νεόπλουτου ΠαΣοΚ. Άλλωστε, ο μεγάλος βάρδος είναι και παντρεμένος με ένα από τα «τεράστια» ονόματα που ανέδειξε ο ελληνικός πολιτισμός στα χρόνια του σημιτικού σοσιαλδημοκρατικού χώρου.  Μία κυρία που διετέλεσε και υπουργός Πολιτισμού! Στα χρόνια των… πολιτιστικών κέντρων του Βαγγέλη Γιαννόπουλου που μαζί με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κοσμούσε και τις κοσμικές τους στήλες χαριεντιζόμενος με… νυχτολούλουδα.

Μάλιστα, στην αποφώνηση, προφανώς για να προλάβει και τις αντιδράσεις που γνώριζε ότι θα είχε, ο Σταμάτης Κραουνάκης διαολόστειλε και όσες-ους πιθανώς θα τον κατηγορούσαν.

Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της εκπομπής με το παραλήρημα υπό τους ήχους ερωτικού αλυχτίσματος του βάρδου…

"Σας ρίχνω και τον Τόλη

Διότι είναι το μεγάλο πολιτιστικό  γεγονός. Των Αθηνών. Ο Τόλης Δευτερότριτα πίσω απ’ το γήπεδο του Παναθηναϊκού με τον Καραντίνη.

Ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. First must! Είναι εδώ ο άρχοντας και τα ρίχνει. Χαρισμένο στην Ευγενία μου.

Έρχονται κι άλλα ωραία τέτοια. Δευτερότριτα ο Τόλης. Θα επανέλθω.

ΔΩΣΕ!!!

Είχα την τύχη να παρευρίσκομαι στην ηχογράφηση αυτουνού του τραγουδιού, υπήρχε μια εκτέλεση πολύ καλύτερη με περισσότερα φάλτσα αλλά πολλή πιο ψυχή, αλλά τότε τα σιδερώναν όπως και τώρα όλα…

Η παρουσία του Τόλη Βοσκόπουλου στην αθηναϊκή νύχτα Δευτερότριτα γα μένα είναι μακράν οποιουδήποτε άλλου πολιτιστικού γεγονότος. Ειδοποιήστε τον άρχοντα ότι η αφεντομουτσουνάρα μου τον στηρίζει απ’ το αριστερό ραδιόφωνο μαζί με πολύ κόσμο που αγαπούσαμε, αγαπάμε στα χρόνια, στο τώρα το ότι υπήρχε και υπάρχει ανάμεσά μας.

Όσο για τις κομματικές κατσαρίδες που έχουν να λένε μόνο κουτσομπολιά για το ότι τελευταία γυναίκα της ζωής του είναι η Άντζελα Γκερέκου πρέπει να πούμε ότι χρωστάμε στον Τόλη τον ύμνο στην γυναικεία παρουσία, εάν τις λάτρεψε όλες, τις αποθέωσε όλες, δεν ξέρω αν αυτός κι ο Πάριος υπάρχει άλλος που να ‘χει αποθεώσει έτσι τη γυναίκα μέσα απ’ τα τραγούδια τους… Λοιπόν, αγαπητές κομματοφίλες, στα διάλα, καλό σαββατοκύριακο."

Αναδημοσίευση από το Destroy Music