Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Κάτι τρέχει με το νερό


Απειλές κατασχέσεων και ιδιωτικοποιήσεις από το δήμο Παλλήνης
(αναδημοσίευση άρθρου μου από το blog της δημοτικής παράταξης Παρέμβαση Παλλήνης)

Το τελευταίο διάστημα Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου χιλιάδες δημότες του δήμου Παλλήνης έλαβαν προειδοποιητικές επιστολές από την οικονομική υπηρεσία του Δήμου, οι οποίες απειλούν με λήψη αναγκαστικών μέτρων (δέσμευση ΑΦΜ, κατασχέσεις κ.λπ.) για οφειλές -μικρές ή μεγάλες- των λογαριασμών ύδρευσης. 
Οι καταναλωτές απειλήθηκαν ακόμα και με τη στέρηση αυτού του δημόσιου και ανεκτίμητου αγαθού όπως είναι το νερό. 



Δήμαρχος εισπράκτορας
Και όλα αυτά από ένα δήμαρχο που αρκέστηκε στο να επιδεικνύει έργα ποιοτικής καθημερινότητας (απαραίτητα, βεβαίως, κι αυτά) στο βαθμό που εξυπηρετούν την προβολή του (πλατείες, πλατεϊτσες, κούνιες κ.ο.κ.) την ώρα που το προσωπικό των δήμων μειωνόταν δραματικά κι οι παροχές προς τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης μειώνονταν κι αυτές ακολουθώντας τους ρυθμούς των μνημονίων. Κι ο Δήμαρχος σιωπούσε. Σιωπούσε την ίδια στιγμή που δεκάδες άλλοι δήμαρχοι όρθωναν ανάστημα και ύψωναν τη φωνή τους μαζί με τους κατοίκους των δήμων τους ενάντια στις εγκληματικές μνημονιακές επιταγές.

Τα εισπρακτικά και εκβιαστικά μέτρα επιβάλλονται από το μνημόνιο και το υπουργείο Οικονομικών, καθώς υποχρεώνονται οι υπηρεσίες να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα ποσά με όποιο τρόπο τους επιτρέπει ο νόμος (ο οποίος στα χρόνια του μνημονίου είναι στυγνά εισπρακτικός), αλλά ο Δήμος Παλλήνης φέρει μεγάλη ευθύνη για κενά, καθυστερήσεις και παραλείψεις στην μέτρηση και τη χρέωση. Και, φυσικά, κι ο ίδιος ο Δήμαρχος, προσωπικά, οφείλει να απολογηθεί για τον ρόλο του «ικέτη» που υιοθέτησε όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στην κεντρική εξουσία. Είναι, άραγε, ο ρόλος ενός εκλεγμένου τοπικού άρχοντα αυτός;

Εδώ και πολλά χρόνια, στις δύο τετραετίες του κ. Ζούτσου, η αποστολή λογαριασμών καθυστερεί 12-14 μήνες, στην καλύτερη περίπτωση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει επαλήθευσή τους ενώ είναι άγνωστο πότε και αν γίνονται μετρήσεις. Προσωπικά, λόγω φύσης εργασίας (εργάζομαι περισσότερο στο σπίτι), βρίσκομαι σχεδόν πάντοτε τα πρωινά στο σπίτι μου μα δεν έχει τύχει ούτε μία φορά εδώ και δύο-τρία χρόνια να δω υπάλληλο του δήμου να καταγράφει ενδείξεις από το ρολόι μου. Σε αυτό συνηγορούν και οι μαρτυρίες αρκετών γειτόνων μου.

Λαβύρινθος
Παρόλα αυτά, η υπηρεσία ύδρευσης, όταν προ ολίγων εβδομάδων επισκέφθηκα το Δημαρχείο για να διαμαρτυρηθώ, μου επέδειξε καταστάσεις όπου φαίνονταν μετρήσεις μέχρι και τον Ιανουάριο του 2014! Αν αυτές οι μετρήσεις διεξάγονται κανονικά τότε γιατί η αποστολή λογαριασμών αφορά διάστημα ενός και πλέον έτους πίσω;

Η απάντηση της υπηρεσίας ύδρευσης εύκολη: υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η διεύθυνση οικονομικού.

Η απάντηση της διεύθυνσης οικονομικού εύκολη: εμείς ό,τι καταστάσεις παίρνουμε αποστέλλουμε.

Μα ποιος φταίει;

Η απάντηση εξίσου εύκολη (και των δύο υπηρεσιών): δεν αρκεί το προσωπικό!

Μα πώς δεν αρκεί το προσωπικό όταν επαρκεί για τις μετρήσεις, αλλά δεν βρίσκεται ο άνθρωπος που θα εκτυπώσει ή θα αποστείλει τους λογαριασμούς;

Η πραγματικότητα είναι ότι ο δημότης μπλέκει σε ένα γαϊτανάκι από το οποίο για να βγει πρέπει να περάσει μέσα από τη διαδικασία του οικονομικού διακανονισμού μέσω, όμως, του οποίου μπαίνει στην ομηρία ενός δυσβάσταχτου ακόμα μηνιαίου λογαριασμού της τάξης των 100 ευρώ συν της τρέχουσας κατανάλωσής του (η οποία δεν είναι τρέχουσα, αλλά ενός έτους πίσω).

Όταν προ ετών αμφισβήτησα μία χρέωση νερού από το Δήμο, καθώς σε χειμερινό μήνα βρέθηκα να έχω την ίδια κατανάλωση με θερινό (!!!), ο Δήμος μου έστειλε έναν τεχνικό, ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν να βάλει τη βρύση μου να τρέχει επί μισή ώρα, τουλάχιστον, για να ελέγξει αν το ρολόι καταγράφει κανονικά. Κι αφού είχαμε γεμίσει μία πισίνα (το νερό, φυσικά, κατέληγε στο δρόμο μιας και πισίνα δεν διαθέτω) ο τεχνικός απεφάνθη: όλα καλώς. Εξήγησα, βεβαίως, νωρίτερα ότι αυτή τη διαδικασία την είχα κάνει και μόνος, μα τι τα θέλεις; Ο Δήμος έπρεπε να αποδείξει ότι δεν έχω διαρροή και ότι το ρολόι γράφει κανονικά.

Έτσι, λοιπόν, η ζωή συνεχίστηκε… Μονάχα που ο Δήμος είχε την καλοσύνη να μου μειώσει, έτσι, ως πράξη καλής προαίρεσης, κατά τι τη χρέωση. Χωρίς να μετρήσει, χωρίς να πιστοποιήσει, χωρίς καν να πει «συγγνώμη λάθος». Τη φιλανθρωπία του Δημάρχου, να υποθέσω ή, μήπως, ο Δήμος αναγνώριζε την ενοχή του στο πεδίο των μετρήσεων που μπορεί να είναι και τυχαίες; Διότι, για ποιον άλλο λόγο η διεύθυνση ύδρευσης του Δήμου να δεχτεί να μειώσει τα ποσά κάποιων χρεώσεων τη στιγμή που επέμεναν ότι το ρολόι λειτουργεί καλώς; Ή ο Δήμος εφάρμοζε την «αλληλεγγύη» προ μνημονίου ή αναγνώριζε το «λάθος» του εμμέσως.

Λογαριασμοί φαντάσματα
Επανερχόμαστε, όμως, στο γενικότερο πρόβλημα της ύδρευσης και των χρεώσεων στην πόλη μας.

Οι λογαριασμοί αποστέλλονται με μεγάλη καθυστέρηση ή δεν αποστέλλονται ποτέ, λόγω αναγνωρισμένου κι από τον Δήμο προβλήματος με τα ΕΛΤΑ της περιοχής μας. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει τον Δήμο να επιβάλλει προσαυξήσεις, οι οποίες με βάση την τελευταία νομοθεσία είναι και δυσβάσταχτες, παρότι η υπαιτιότητα της καθυστέρησης σε πολλές περιπτώσεις είναι εξ ολοκλήρου δική του. Βεβαίως, η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου απαντά στους δημότες ότι θα έπρεπε οι ίδιοι να πηγαίνουν να ζητούν το λογαριασμό! Σκεφτείτε, απλώς, να χρειαζόταν να γίνεται αυτό για κάθε πάγια χρέωση υπηρεσιών (ρεύμα, τηλέφωνο κ.ο.κ.).

Αυτός ο Δήμος, λοιπόν, τώρα είχε το θράσος να αποστείλει μέσω της οικονομικής διεύθυνσής του επιστολές με courier, παρακαλώ (αλήθεια, πόσο στοίχισε το courier, κ. Δήμαρχε;) απειλώντας με αναγκαστικά μέτρα είσπραξης τους ανυποψίαστους δημότες του! Και απαιτώντας και τις προσαυξήσεις που, σε αρκετές περιπτώσεις, οφείλονται στη δική του καθυστερημένη ή και ανύπαρκτη αποστολή των λογαριασμών.

Όμως, το πρόβλημα του νερού στην Παλλήνη δεν σταματά εκεί.

Κι ο εργολάβος…
Εδώ και μερικούς μήνες ο Δήμος προχώρησε στην ανάθεση της αποκατάστασης των βλαβών του δικτύου ύδρευσης σε εργολάβο. Δηλαδή σε ιδιώτη, ακολουθώντας κι αυτός τις επιταγές της μνημονιακής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Το γεγονός που καταγγέλθηκε σε πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο από τους υπαλλήλους του Δήμου είναι αρκετά σοβαρό και δεν αποκλείει κανείς να είναι και το πρώτο βήμα ιδιωτικοποιήσεων ενός κοινωνικού αγαθού ζωτικής σημασίας. Ποιος ξέρει; Ίσως, αύριο, να είναι στο σχεδιασμό και η ανάθεση της είσπραξης των λογαριασμών από ιδιωτική εταιρία. Άλλωστε, ο Δήμος έχει ήδη προκηρύξει διαγωνισμούς και για την έκδοση των λογαριασμών. Γιατί όχι και για την είσπραξη αυτών, όπως ήδη έχει δρομολογήσει η «συγκαταβατική», μνημονιακή συγκυβέρνηση σε πολλούς άλλους τομείς;


Διαβάστε τις σχετικές αποφάσεις:

ΑΠΟΦΑΣΗ υπ' αριθµ. 412/2013

ΑΠΟΦΑΣΗ υπ' αριθµ. 482/2013

Μάλιστα, για να περάσει αυτή η μεθόδευση της παραχώρησης σε ιδιώτη, ο κ. Ζούτσος επικαλέστηκε ότι ο εργολάβος θα καλύψει τα κενά σε μη εργάσιμες ημέρες και ώρες τη στιγμή που με παλαιότερη απόφαση προβλέφθηκε η επί 24ώρου και επταήμερης βάσης λειτουργία της υπηρεσίας ύδρευσης του Δήμου! Άρα, κενά μη εργάσιμων ημερών και ωρών δεν υφίστανται.

Σα να μην έφτανε αυτό, οι υπάλληλοι του Δήμου κατήγγειλαν ότι η ανάθεση αυτή θα κοστίσει στο Δήμο, και κατ’ επέκταση στους δημότες, 25.000 σχεδόν ευρώ περισσότερα από ό,τι αν ο Δήμος συντηρούσε κανονικά το τμήμα βλαβών της ύδρευσης με τους υπαλλήλους του! 


Δείτε το σχετικό βίντεο του δημοτικού συμβουλίου από το Παλλήνη Press.

Από ό,τι φαίνεται, το τοπίο της ύδρευσης στο Δήμο είναι αρκετά θολό. Κι ο Δήμος, κάθε άλλο παρά δικαιούται να ομιλεί για οφειλέτες και κακοπληρωτές σε μία περίοδο, μάλιστα, που οι πολίτες στενάζουν κάτω από το βάρος απάνθρωπων πολιτικών από μέρους της κυβέρνησης και των κεντρικών κρατικών μηχανισμών. Εδώ, άλλωστε, θα ήταν και το πεδίο ανάδειξης του κοινωνικού προσώπου και του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μα, από ό,τι φαίνεται, η συγκεκριμένη δημοτική Αρχή κάθε άλλο παρά έχει τη διάθεση να σταθεί δίπλα στον δημότη της που της αναθέτει την εκπροσώπησή του, την ψηφίζει και τη συντηρεί οικονομικά με αρκετά βαριά δημοτικά τέλη.


πηγή