Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Φωτό της ημέρας: δακτυλικός χαιρετισμός

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Παναγιώτης Ηλιόπουλος χαιρετά το πλήθος των πολιτών της Αργαλαστής που τον... αποθεώνει για το περίφημο Χάιλ Χίτλερ της Βουλής. Τελικά, φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ...

Ο Αντώνης Καρακούσης και το πρότυπο του καλού μετανάστη

Δεν συνηθίζω να ανοίγω διαλόγους στο twitter, αλλά η ανάρτηση της Παρασκευής 26 Μαϊου, που ακολουθεί, με έβαλε στον πειρασμό να απαντήσω.


Ετσι, ξεκίνησε ένας ενδιαφέρων διάλογος ή, να το πω σωστότερα, ένας διάλογος που θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρων, αλλά ο συνομιλητής δεν φαινόταν να έχει ιδιαίτερα επιχειρήματα πέραν της "συμπαντικής" του αντίληψης ότι ο κόσμος αλλάζει...

Συνομιλητής μου, ο διευθυντής της εφημερίδας το Βήμα, Αντώνης Καρακούσης, τον οποίο, όπως και εκατοντάδες δημοσιογράφους ανά τον κόσμο, ακολουθώ εδώ και κάποιο καιρό.

Εφτασαν να πανηγυρίζουν επειδή εξάγουμε μορφωμένους μετανάστες, ήταν η πρώτη μου σκέψη.

Πίστεψα ότι πίσω από αυτή τη διαπίστωση του Αντώνη Καρακούση θα κρυβόταν μία νεοφιλελεύθερη θεώρηση των πραγμάτων την οποία θα ασπαζόταν και ο ίδιος και θα είχε τα επιχειρήματα να τη στηρίξει. Φευ! Ο διάλογός μας δεν έδειχνε να οδηγεί πουθενά. Ο διευθυντής εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας είχε ένα και μόνο επιχείρημα, μία προκαθορισμένη απάντηση, σαν ένα GPS.

Παρόλα αυτά, επέμεινα...

Ηθελα, πραγματικά, να μάθω τι είναι αυτό που τους κάνει να βλέπουν τους ανθρώπους ως προϊόντα και μάλιστα εξαγώγιμα. Τι είναι αυτό που τους κάνει να μας αντιμετωπίζουν σαν τα αγγούρια που δεν πρέπει να έχουν μεγάλη καμπύλη ή ακανόνιστο σχήμα ώστε να τοποθετούνται σωστά στα σούπερ μάρκετ ή να συσκευάζονται εύκολα.

Ολα ένα σχήμα και ένα μέγεθος. Αυτό που ξεφεύγει από τα στάνταρ πετιέται στα σκουπίδια ως άχρηστο.

Και όλα αυτά γιατί; Επειδή ο κόσμος αλλάζει από μόνος του, σύμφωνα με τον κ. Καρακούση, κι εμείς απλώς προσαρμοζόμαστε μοιρολατρικά σε αυτή την αλλαγή.

Σας παραθέτω ολόκληρο το διάλογο για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.




Πραγματικά αγνοούσα ότι είχε γεννηθεί στην Τσεχοσλοβακία






Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Η μαστεκτομή και η λοβοτομή

Μένει κανείς άναυδος με όσα βλέπει και ακούει στην Ελλάδα. 

του Στέλιου Κούλογλου

Δύο πρόσφατες ανακοινώσεις μας θύμισαν πόσο θρησκόληπτη είναι η χώρα. Η μία ήταν η ανακοίνωση του Αμβρόσιου, με την οποία ο μητροπολίτης Καλαβρύτων κήρυξε τον ιερό του πόλεμο εναντίον του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου το οποίο θα επιφέρει «την επικράτηση της αμαρτίας και της διαστροφής». Μας περιμένει κάτι σαν τη Δευτέρα Παρουσία: «Η Ομοφυλοφιλία, η πορνεία και κάθε είδους διαστροφή θα κυριαρχήσουν ολόγυρα και οι έμποροι ναρκωτικών καθώς και τα "βαποράκια" τους θα κινούνται ελεύθερα!». Μέχρι και «ο Γυμνισμός θα είναι ελεύθερος!».   

Ο Αμβρόσιος, που έχει υιοθετήσει την κουλτούρα της Χρυσής Αυγής, δεν εκφράζει τις απόψεις της πλειονότητας της Εκκλησίας, στην οποία ο Αρχιεπίσκοπος προσπαθεί να δώσει ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Είναι απομονωμένος. Όμως, με την εξαίρεση της Σαουδικής Αραβίας, τέτοια φανατίλα δεν θα έσκαγε μύτη σε καμία πολιτισμένη χώρα του πλάνητη. 

Η άλλη ανακοίνωση ήταν του γραφείου Τύπου του ΠΑΜΕ, με την οποία η συνδικαλιστική οργάνωση του ΚΚΕ κατήγγειλε τα δημοσιεύματα για τη μαστεκτομή της Αντζελίνας Τζολί: «Αν οι αστοί δημοσιογράφοι, και όχι μόνο, θέλουν να προβάλλουν καρκινοπαθείς αγωνίστριες και αγωνίστριες με μαστεκτομή που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη, ας έρθουν σ' εμάς. Έχουμε να τους δείξουμε εκατοντάδες εργάτριες, άλλες λαϊκές γυναίκες που εξακολουθούν, παρά την αρρώστια, να δίνουν τη μάχη του μεροκάματου, τη μάχη του μεγαλώματος και της ανατροφής των παιδιών χωρίς νταντάδες, τη μάχη συμμετοχής στους καθημερινούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτές οι γυναίκες για τις οποίες όλοι εσείς, αστική τάξη και κολαούζοι, νιώθετε μίσος είναι τα αληθινά πρότυπα, άξια θαυμασμού, και είναι χιλιάδες τέτοιες ανώνυμες γυναίκες στη χώρα μας και διεθνώς».   

Μένεις άναυδος. Να σχολιάσεις την ηλιθιότητα; Την αγένεια απέναντι σε μια γυναίκα που, παρότι σταρ, είχε το θάρρος να ανακοινώσει το πρόβλημά της, σώζοντας ίσως τις ζωές όσων θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της; Την έλλειψη ανθρωπιάς; Τη διάκριση του καρκίνου σε προλεταριακό και μπουρζουάδικο ; Πρέπει να ψάξει κανείς στις πιο μαύρες σελίδες του σταλινισμού για να βρει ανάλογη εκδήλωση μίσους.   

Όπως ο Αμβρόσιος, έτσι και το ΚΚΕ αποτελεί διεθνώς μοναδική περίπτωση. Μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, τα Κ.Κ. σε όλο τον κόσμο είτε διαλύθηκαν, είτε ανασυγκροτήθηκαν, αναζητώντας διαφορετικούς δρόμους για την επίτευξη της κοινωνικής δικαιοσύνης. To KKE έχει αυτοαπομονωθεί - ακόμα και στις διαδηλώσεις ή τις απεργίες το ΠΑΜΕ του κάνει τα πάντα χώρια. Πώς θα έρθει ο σοσιαλισμός, όταν το κόμμα χάνει συνεχώς δυνάμεις, αλλά αρνείται να κάνει την οποιαδήποτε συμμαχία; Μάλλον θα ξυπνήσουμε κάποια μέρα με σοσιαλισμό. Έστω και αν η κομμουνιστική Δευτέρα Παρουσία έχει λιγότερες πιθανότητες να συμβεί και από αυτή του Αμβρόσιου...   

Το Σαββατοκύριακο, στη συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ η «αριστερή πλατφόρμα» πρότεινε στο πρόγραμμα εξουσίας του κόμματος μια Δευτέρα Παρουσία light: τον σχηματισμό αριστερής κυβέρνησης με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ, τη στιγμή που ο νέος γραμματέας του εκλέχτηκε ακριβώς επειδή θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οποιονδήποτε εκτός Περισσού αιρετικό και προδότη.     

Το άλλο κρίσιμο θέμα που απασχόλησε την ίδια συνεδρίαση ήταν η αντίρρηση κάποιων από τις περίφημες συνιστώσες να ενσωματωθούν στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέλη μερικών από αυτές μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε στις τελευταίες εκλογές 1.650.000 ψήφους. Υπήρξαν παράλληλα προειδοποιήσεις το κόμμα να μην «ενσωματωθεί στο σύστημα» βάζοντας νερό στο κρασί του, στην πραγματικότητα δηλαδή να μη διεκδικήσει την κυβέρνηση, με τους αναγκαίους συμβιβασμούς που κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Λες και όλοι οι συμβιβασμοί που είναι απαραίτητοι και στην πολιτική και στη ζωή ισοδυναμούν με προδοσία.   

Στις σοβαρές χώρες του κόσμου οι προοδευτικοί άνθρωποι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι χωρίς την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν σοβαρές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Οι Αμερικανοί αριστεροί λένε τώρα ότι μπορεί το κίνημα Occupy Wall Street να συντάραξε τις ΗΠΑ για 2-3 μήνες, αλλά σήμερα τον τόνο δίνει το υπερσυντηρητικό Κόμμα του Τσαγιού με τους βουλευτές που το υποστηρίζουν κ.λπ. Στην Ελλάδα που καταρρέει, αυτό που σήμερα θα βοηθούσε τους φτωχούς και τις ασθενέστερες ομάδες που υποφέρουν είναι μια κυβέρνηση που θα τους ανακούφιζε και θα έβαζε μπροστά να λύσει τα προβλήματά τους. Για να αποδείξουν ότι είμαστε θρησκευόμενη χώρα, αυτοί φιλονικούν για το φύλο των Αγγέλων. 

Πηγή: www.lifo.gr

Πωλείται όπως είναι ματωμένο

Μα και τα μνημεία; Πόσες μνήμες πρέπει να σβήσουν; (Σκοπευτήριο Καισαριανής)

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ο φαύλος κύκλος της ευρωτοκογλυφίας


Μόλις προ ολίγου, η χώρα μας πλήρωσε τα 5,6 δισ. ευρώ για τα περίφημα ομόλογα που είχε στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και έληγαν (ωρίμαζαν) σήμερα.

Για να καλύψει το ποσό η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ολόκληρη τη δόση των 4,2 δισ. του Μαϊου που πήρε από την ευρωζώνη και, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, τα ταμειακά διαθέσιμα που εξοικονομήθηκαν από τη "χρηστή διαχείριση".

Βεβαίως, όλοι γνωρίζουμε τι εννοεί το υπουργείο με τη "χρηστή διαχείριση". Απολύσεις, μειώσεις μισθών, μη καταβολή οφειλών στους πολίτες, πετσόκομμα δαπανών στα νοσοκομεία, υποβάθμιση των σχολείων κ.λπ.

Αξίζει, όμως, να δούμε τον παραλογισμό αυτού του κύκλου δανεισμού.

Τα ομόλογα που κατείχε η ΕΚΤ τα μάζεψε από τη δευτερογενή αγορά σε εξευτελιστικά χαμηλή αξία σε ένα σχέδιο στήριξης, υποτίθεται, της χώρας μας, για να τα απαιτήσει τώρα με κέρδος που υπολογίζεται ότι ανέρχεται στο 30%! Μάλιστα, τα στοιχεία που αφορούν αυτές τις κινήσεις τα χαρακτήρισε και εμπιστευτικά αρνούμενη να δώσει αναλυτική έκθεση.

Για την εξόφλησή τους, δε, εκβίασε την ελληνική κυβέρνηση απειλώντας ακόμα και με χρεωκοπία (για ακόμα μια φορά)!

Τώρα, με τη σειρά της θα χρηματοδοτήσει άλλες τράπεζες -πιθανότατα γαλλογερμανικές από τις οποίες τα αγόρασε-, οι οποίες με τη σειρά τους θα τα διοχετεύσουν σε άλλα προϊόντα, καθώς οι κάνουλες δανεισμού έχουν κλείσει σχεδόν. Ενα μέρος αυτών των χρημάτων, πιθανότατα θα καλύψει τη συμμετοχή, της ΕΚΤ στην επόμενη δόση της ευρωζώνης στη χώρα μας, τα οποία θα τα δανειστούμε με το προβλεπόμενο από το μνημόνιο επιτόκιο, το οποίο υπερβαίνει κατά πολύ το επιτόκιο δανεισμού στην ευρωζώνη. Αρα, νέα κέρδη για την ΕΚΤ.

Ακολουθούν, βεβαίως, και άλλες αποπληρωμές ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια κερδοσκόπων (περίπου 1,5 δισ. τον Ιούνιο) και ΕΚΤ (άλλα 2,17 δισ. τον Αύγουστο), αλλά και στο ΔΝΤ!

Ολα αυτά τα ομόλογα έχουν αγοραστεί τα τελευταία δύο χρόνια στο 20% περίπου, της ονομαστικής τους αξίας τόσο από τους γνωστούς κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς όσο και από τους ίδιους τους δανειστές μας!

Και ο κύκλος τοκογλυφίας θα συνεχίζει ενώ ο Αντώνης Σαμαράς θα "πουλάει ανάπτυξη".

Αλήθεια, θα έχουμε αναλυτικό ανακοινωθέν για το ταξίδι στην Κίνα; Θα μάθουμε τι συμφωνίες υπογράφηκαν;


Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Ιστορία δια νόμου;


Το νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού ίσως ψηφιστεί ίσως δεν ψηφιστεί ως έχει ή και ποτέ από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση. Άλλωστε, ποιος αλήθεια πιστεύει στις ειλικρινείς προθέσεις ανθρώπων και μηχανισμών που εν μέσω της φασιστικής επέλασης μιλούν για δύο άκρα, ταυτίζουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το νεοναζιστικό έκτρωμα, ταυτίζονται συχνά-πυκνά μαζί του πίσω από την κουρτίνα των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και αντί για ρατσιστική βία μιλούν για πολιτική βία, όπως πρόσφατα έπραξε ο δήμαρχος Αθήνας, Γιώργος Καμίνης με δηλώσεις του από τη Νέα Υόρκη;

Θα έπρεπε, όμως, να δούμε με προσοχή το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου, αν ποτέ συζητηθεί και ψηφιστεί, και το γενικότερο πνεύμα του. Θα είναι ένα νομοσχέδιο τιμωρητικό; Θα είναι ακόμα ένα νομοσχέδιο που θα ενισχύει την καταστολή; ΄Η θα είναι, όπως και πρέπει, ένα νομοσχέδιο προληπτικό που θα προτάσσει τη γνώση απέναντι στην άγνοια και την ιστορική μνήμη απέναντι στην αφασία και τη συλλογική αμνησία;

Τα δύο τελευταία, θα σκεφτεί ο οποιοσδήποτε σώφρων και δημοκρατικός άνθρωπος, δεν επιβάλλονται δια νόμου. Πώς να επιβάλλεις την ιστορία; Η ιστορία επιβάλλεται από μόνη της μέσα από την αναζήτηση και τη γνώση. Η ιστορική μνήμη μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και δεν σβήνει ακόμα κι όταν συγκεκριμένα καθεστώτα έχουν προσπαθήσει να το πράξουν αυτό δια νόμου και δια της βίας.

Βεβαίως, η μνήμη ξεθωριάζει, θα αντιτάξει κάποιος, και η στρεβλή μεταφορά της ίσως είναι χειρότερη από το σβήσιμό της. Πιθανότατα να έχει δίκιο. Ποτέ, όμως, στην ανθρώπινη ιστορία η ιστορία δεν επιβλήθηκε δια νόμου.


Στη Γερμανία ο ναζισμός δεν εξαλείφθηκε επειδή απαγορεύτηκαν δια νόμου τα σύμβολα και τα συνθήματά του. Ούτε σε χώρες όπως στην Πολωνία και την πρώην Τσεχοσλοβακία. Ούτε στην Ολλανδία ούτε στην Αυστρία. Μάλιστα, σε κάποιες εξ αυτών, ο φασισμός επανήλθε με ένα «νέο» πρόσωπο και σε ορισμένες περιπτώσεις έφτασε και στην εξουσία κρυμμένος κάτω από τη μάσκα του εθνικισμού και του συντηρητισμού.

Ελπίζω, λοιπόν, ο νομοθέτης να παραμείνει στην τιμωρία του ρατσιστικού εγκλήματος και να μην προσπαθήσει να επιβάλλει την ιστορία ή να απαγορεύσει την όποια αμφισβήτησή της μέσα, μάλιστα, από κάποιες επικίνδυνα γενικόλογες διατάξεις. Να μην παρασυρθεί σε εκτρωματικές πολιτικές τύπου Σαρκοζί στη Γαλλία διότι η απαγόρευση συχνά καθιστά ελκυστικό το απαγορευμένο.

Μία πραγματικά ελεύθερη κοινωνία δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από αυτούς που θέλουν να περιορίσουν την ελευθερία της. Τους περιορίζει από μόνη της. Τους περιθωριοποιεί και τους αποβάλλει.


Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Κάποιοι πρέπει να απολογηθούν


Μετά τις χθεσινές εξελίξεις στην ΟΛΜΕ κάποιοι πρέπει να απολογηθούν. Διότι όλοι πίστεψαν ότι μέσα από τον αγώνα της ΟΛΜΕ θα μπορούσε να ξεκινήσει η προσπάθεια ανατροπής του σημερινού status quo, και δεν εννοώ μόνο του πολιτικού.

Κάποιοι σήμερα πρέπει να απολογηθούν κι αυτοί δεν είναι οι καθηγητές.

Είναι όμως…

  • Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία, δεκαετίες τώρα εξυπηρετεί τη γραμμή της εκάστοτε κυβέρνησης όπως αυτές εναλλάσσονται από ΝΔ σε Πα.Σο.Κ και αντίστροφα. Η ηγεσία, η οποία βλέπει τη ΓΣΕΕ ως το τελευταίο σκαλοπάτι πριν τη Βουλή ή τη διεύθυνση οργανισμών του Δημοσίου.
  • Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, η οποία επιβεβαίωσε αυτό που όλοι γνωρίζαμε. Ότι δεν είναι ηγεσία αφού ο δισταγμός και ο φόβος δεν ταιριάζουν σε μία συνδικαλιστική ηγεσία.
  • Η ηγεσία της ΟΛΜΕ, η οποία δεν μπόρεσε να κόψει τον ομφάλιο κομματικό λώρο και γνωρίζοντάς το εκ των προτέρων παρέσυρε αυτούς που εκπροσωπεί και έδωσε δικαίωμα στην ελπίδα, την οποία η ίδια έκοψε. Ο ηγέτης συνδικαλιστής μπαίνει πρώτος αυτός στον αγώνα και είναι ο πρώτος που απολύεται ή συλλαμβάνεται από μία εξουσία που στηρίζεται στην καταστολή και την πυγμή.
  • Η ηγεσία της ΟΛΜΕ, επειδή έδωσε την εσφαλμένη εντύπωση της καθολικής συμμετοχής και αποδοχής ενώ τώρα αποκαλύπτει ότι μιλούσε για συμμετοχή μόνο των εγγεγραμμένων που αντιστοιχούν σε κάτι λιγότερο ή περισσότερο του ενός τετάρτου των καθηγητών.
  • Η ηγεσία της αριστεράς (και όχι μόνο η σημερινή) διότι επί σειρά ετών παρακολουθεί τα εντεταλμένα προεδρεία των συνδικαλιστικών σωματείων και της ΓΣΕΕ να παίζουν τα κομματικά τους παιχνίδια στην πλάτη των εργαζομένων και δεν έχει πάρει πρωτοβουλίες για μία ενωτική στάση απεξάρτησης από τη συγκεκριμένη, ιστορική μεν, καθεστωτική δε, συνομοσπονδία (κατ’ όνομα, εδώ και δεκαετίες).
  • Η σημερινή ηγεσία της αριστεράς διότι δεν στήριξε ανοιχτά τον μετωπικό αγώνα των καθηγητών και για μία ακόμα φορά παγιδεύεται στη μικροπολιτική. Το ΚΚΕ αντέδρασε χλιαρά στην επιστράτευση και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να σταθεί και στις δύο πλευρές: του φόβου και της τόλμης. Την ημέρα της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε στον ΣΕΒ και εμπλεκόταν σε «πολιτισμένους» διαλόγους με τον πρόεδρο των βιομηχάνων και ο Δημήτρης Κουτσούμπας αγνοείτο ή στην καλύτερη περίπτωση επιδιδόταν σε ξύλινες ανακοινώσεις εκ νέου ανακάλυψης του τροχού. Η ηγεσία της αριστεράς αποτυγχάνει στη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας.
  • Οι μηχανισμοί της κοινοβουλευτικής αριστεράς, οι οποίοι προσπαθούν να μην ενοχλήσουν τα κεντρώα αντανακλαστικά της κοινωνίας. Όμως, η κοινωνία ποτέ δεν ήταν ομοιογενής και η πλειοψηφία της ποτέ δεν ήταν επαναστατική και, όπως πολύ σωστά επισήμανε και ο Θανάσης Καρτερός, δεν μπορεί να καταλάβει ότι το κέντρο θα σε καταπιεί αν του το επιτρέψεις. 
  • Η κοινωνία, η οποία αφέθηκε μετά φανατισμού στον αυτοματισμό και παραδίδεται πλέον, ως πρόβατο προς σφαγή, στις διαθέσεις ενός αδηφάγου συστήματος.

Κάποιοι, λοιπόν, πρέπει να απολογηθούν...

Δυστυχώς, φοβάμαι, κανείς δεν θα το πράξει και όλοι θα ρίξουν το φταίξιμο στους «ανώριμους» καθηγητές μέχρι την επόμενη πρόβα επανάστασης.

Φοβάμαι ότι, αυτή η απόφαση έβαλε ταφόπλακα στις όποιες κινητοποιήσεις.


Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

ΕΛ.ΑΣ Security A.E. και απεργίες τέλος


Η μονοπρόσωπη τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά έχει επιδοθεί σε μία κούρσα παγκόσμιας πρωτοτυπίας στην επιβολή και την καταστολή. Τελευταίο της επίτευγμα η πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών πριν την επίσημη εξαγγελία απεργίας!

Μία ακόμα αντιδημοκρατική κίνηση, μία ακόμα καταπάτηση του Συντάγματος, του υπέρτατου, δηλαδή, νόμου μιας δημοκρατικής πολιτείας.

Αυτή ήταν η τρίτη πολιτική επιστράτευση της κυβέρνησης Σαμαρά (είχαν προηγηθεί οι εργαζόμενοι στο Μετρό και οι ναυτεργάτες) και η πέμπτη στα χρόνια του μνημονίου (προηγήθηκαν οι ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτίων το 2010 και οι υπάλληλοι καθαριότητας των δήμων το 2011).

Και όπου η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιστρατεύσει η ίδια, όπου δεν πίπτουν διατάγματα, πίπτει η ράβδος. Τα γκλομπ και τα δακρυγόνα των MAT και των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας.



Έτσι, είχαμε την επέμβαση των ΜΑΤ στη Χαλυβουργική (20 Ιουλίου 2013) όπου η κυβέρνηση ανέλαβε ρόλο security του βιομήχανου-ιδιοκτήτη της Χαλυβουργικής και απέστειλε τα όργανά της για να σπάσει μία απεργία μακράς διαρκείας των επί σειρά μηνών απλήρωτων εργαζομένων.


Η «άσκηση», όμως, είχε ξεκινήσει ήδη από τη Χαλκιδική όπου τα ΜΑΤ εδώ και καιρό έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο εναντίον των αγωνιζόμενων κατοίκων της περιοχής που αντιδρούν στη λειτουργία των ιδιωτικών συμφερόντων ορυχείων της Eldorado Gold και της Ελληνικός Χρυσός.

Ακολούθησε η επέμβαση των ΜΑΤ στην είσοδο του κέντρου διανομής Ασπροπύργου της επιχείρησης ΝΟΥΝΟΥ, στις αρχές του Απρίλη.

Η συνέχεια δόθηκε σήμερα τα ξημερώματα με την ΕΛ.ΑΣ να επεμβαίνει "κλέφτικα" στις εγκαταστάσεις της γαλακτοβιομηχανίας ΜΕΒΓΑΛ εναντίον των απεργών εργαζομένων, οι οποίοι –τι σύμπτωση!- παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες.

Φυσικά, έχουμε και την επέμβαση των ΜΑΤ σε κάθε κινητοποίηση του δημόσιου τομέα (ΜΕΤΡΟ, Ακρόπολη, λιμάνια κ.ο.κ.), αλλά και σε κάθε σχεδόν συγκέντρωση και λαϊκή εκδήλωση αντίδρασης.

Η ελληνική αστυνομία, πλέον, αναλαμβάνει ένα νέο ρόλο κι αυτός δεν είναι άλλος από αυτόν της ομάδας κρούσης των μεγαλοβιομηχάνων και των εργοδοτών. Δεν είναι άλλος από αυτόν της εταιρίας security στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.

Παγκόσμια πρωτοτυπία; Όχι, ακριβώς.

Είχαν προηγηθεί τα παραδείγματα των τελών του 19ου αιώνα στην Αμερική με τις επεμβάσεις της αστυνομίας εναντίον των απεργών στο Σικάγο, αλλά και όλη τη χώρα, τα οποία κατέληξαν στα αιματηρά γεγονότα του Μαΐου και αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, εναντίον όποιου απεργού τολμούσε να σταματήσει λειτουργία εργοστασίου.

Και στα μέρη μας, όμως, είχε προηγηθεί η απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη με τους πολυάριθμους νεκρούς και τραυματίες (1936).


Το μόνο που μένει πια είναι να μιμηθεί και την κυβέρνηση Λογοθετόπουλου με την πολιτική επιστράτευση ολόκληρου του ελληνικού λαού ώστε να εργαστεί για τον κατακτητή γερμανό, που οδήγησε στα αιματηρά επεισόδια του 1943 και τη δυναμική αντίδραση του ελληνικού λαού σε μία ιστορική πράξη αντίστασης που κατέληξε στη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης, στην απομάκρυνση του Λογοθετόπουλου και την αντικατάστασή του από τον Ιωάννη Ράλλη.




Κυριακή 12 Μαΐου 2013

A Sunday in the life...


Θα εμπιστευόσασταν έναν αλητήριο αμετανόητο καπνιστή για την ενημέρωσή σας;
Ρεπορτάζ, άρθρα και πρωτοσέλιδα με θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο που διάβασε, διάλεξε και προτείνει ο punk smoker...

Φωτό της ημέρας
 Από το info-war.gr συνέχεια

Το πρωτοσέλιδο της ημέρας
Ο Γκαίμπελς κοκκινίζει από ντροπή και ψιθυρίζει "αυτό ούτε εγώ δεν θα το σκεφτόμουν"...
Ο Ευρω-λαθραίος ταξιδιώτης, Θέμος, όμως;




Η χούντα των πολιτικών απατεώνων
του Γιώργου Δελαστίκ



Απεργία αποφάσισαν οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης; Την επιστράτευσή τους αποφάσισε η άθλια συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη! Μέλος της ΝΔ είναι ο δεξιός πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος, που τόλμησε να βάλει τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας των εκπαιδευτικών; Τον διαγράφει ακαριαία από τη ΝΔ ο δεξιός Σαμαράς! Όχι, κύριοι, εκβιαστής δεν είναι η κυβέρνηση που ακριβώς πριν από τις πανελλαδικές εξετάσεις προωθεί εξοντωτικά μέτρα εναντίον των εκπαιδευτικών! Εκβιαστές και ανάλγητοι είναι οι καθηγητές που αντιδρούν στα μέτρα αυτά και αποφασίζουν να απεργήσουν – έτσι μας λέει η κυβερνητική προπαγάνδα και τα κατάπτυστα φερέφωνά της! συνέχεια


ΟΤΑΝ ΑΠΕΡΓΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Καρτέσιος


Αντιλαμβάνομαι πλήρως την αγωνία των υποψήφιων των πανελλαδικών εξετάσεων, των γονιών τους και οποιουδήποτε άλλου ενδιαφερομένου, σχετικά με την πιθανή απεργία των εκπαιδευτικών. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των επιβατών του Μετρό και λοιπών ΜΜΜ, όταν απεργούν οι εργαζόμενοι του Μετρό και λοιπών ΜΜΜ.
Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των ασθενών όταν απεργούν οι φαρμακοποιοί. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των περιπτεράδων που πουλάνε παγωτά όταν απεργεί η ΔΕΗ. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των ασφαλισμένων όταν απεργούν οι ιδιώτες γιατροί διακόπτοντας τη σχέση τους με τον ΕΟΠΥΥ.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν πρέπει να απεργεί κανείς. Να μη διεκδικεί κανείς. Είναι κατανοητό όλο αυτό. Στα χρόνια που ζούμε, τα πάντα είναι κατανοητά και όλα τα αδύνατα έχουν γίνει δυνατά. Επίσης, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη των κυβερνήσεων να δημιουργούν εντάσεις με τους εργαζόμενους ώστε να τους οδηγούν σε απεργίες και κατόπιν να επιβάλουν το μέτρο της επίταξής τους, με σκοπό να κάνουν επίδειξη δύναμης και να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό σε αυτό το μπουρδέλο.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι η κίνηση της «προληπτικής επιστράτευσης» που αποφασίστηκε για την πιθανή απεργία των εκπαιδευτικών συνέχεια


Οι ρατσιστές αντιρατσιστές
του Γιάννη Η. Χάρη



«Υπάρχουν οργανώσεις και σωματεία και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που κάνουν αλληλεγγύη μόνο στους μετανάστες. Δεν άκουσα κανέναν να τους καταγγείλει ως ρατσιστές σε βάρος των Ελλήνων και να στείλει την αστυνομία» μεγαλούργησε ο Φαήλος Κρανιδιώτης σε εκπομπή του Σκάι, με αφορμή την απαγόρευση του χρυσαυγίτικου «συσσιτίου για Έλληνες» από τον Καμίνη. συνέχεια 

ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Της Μαρίνας Βήχου

Με ανακοίνωσή του το παράρτημα Νέας Υόρκης της Χρυσής Αυγής προτρέπει τους Έλληνες και μη Έλληνες οπαδούς της ναζιστικής αυτής οργάνωσης να στείλουν τρόφιμα, φάρμακα και παιχνίδια στα κατά τόπους γραφεία της , προκειμένου αυτά να μοιραστούν στον ελληνικό λαό. Μάλιστα διευκρινίζει ότι η αξία των εν λόγω προσφορών θα πρέπει να είναι της τάξης των 20 δολαρίων για άνεργους και φοιτητές και των 25 για τους υπόλοιπους. συνέχεια


Απόρρητα έγγραφα Europol: Ανησυχητική αύξηση ακροδεξιού εξτρεμισμού στην Ελλάδα



Ανησυχητική αύξηση του ακροδεξιού εξτρεμισμού παρατηρείται στα κράτη - μέλη της Ε.Ε., αλλά και στην Ελλάδα. Αυτό είναι το συμπέρασμα της Europol  για το 2013 και παράλληλα το ίδιο αποδεικνύουν απόρρητα εισηγητικά έγγραφα του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας.
Σύμφωνα με την "Καθημερινή της Κυριακής", η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία, παρατηρεί όξυνση της ισλαμοφοβίας και προσπάθεια για δημιουργία ενιαίου αντι-ισλαμικού μετώπου εντός της Ε.Ε. Για την Ελλάδα, εμπιστευτική αναφορά της Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας διαπιστώνει αυξανόμενη δραστηριότητα του ακροδεξιού χώρου, εξαιτίας, μεταξύ άλλων, της ανησυχίας για την αλλοίωση των εθνοτικών χαρακτηριστικών της χώρας. συνέχεια


Ξεπουληματίες!
του Νίκου Μπογιόπουλου


Ένα τρελό γλέντι, ένα μεθύσι ευτυχίας, ένα πανηγύρι ικανοποίησης συντελείται τις τελευταίες μέρες στα δελτία των «8». Μια λέξη κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, συνοδευόμενη από ξέφρενους αλαλαγμούς χαράς:  
«Αποκρατικοποίηση»!
 Οι «παπαγάλοι» των «σωτήρων» έχουν ξετρελαθεί με το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, εύχονται νέα ξεπουλήματα, με αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά στο Πεκίνο, διαπιστώνουν «μηνύματα εμπιστοσύνης των επενδυτών», με αφορμή την έλευση των Καναδών στο αεροδρόμιο των Σπάτων, επιδαψιλεύουν ύμνους στην κυβέρνηση, γιατί «άρχισαν επιτέλους οι αποκρατικοποιήσεις», και γενικώς βρίσκονται σε έναν παροξυσμό που θυμίζει τον αξέχαστο Αυλωνίτη να διαλαλεί την πραμάτεια του, φωνάζοντας:
«Περάστε κύριοι, ό,τι πάρετε ένα τάληρο, κύριοι»... συνέχεια

Αποκλειστικό: Μαύρο παρασκήνιο πίσω από το πάγωμα του νόμου Ρουπακιώτη
tvxs.gr

Ενας κύκλος συνεργατών του πρωθυπουργού, μεταξύ των οποίων ο γγ της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκος, του εισηγούνται επίμονα -σύμφωνα με πληροφορίες- να προετοιμάσει το έδαφος για μία κυβέρνηση της όλης δεξιάς μετά τις επόμενες εκλογές: Για μια τρικομματική συνεργασία, δηλαδή, ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή. Το κεντρικό τους επιχείρημα είναι ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη η ακροδεξιά, όταν συμμετέχει σε κυβερνήσεις, "αστικοποιείται" και χάνει τα μαξιμαλιστικά της χαρακτηριστικά. Αυτό που δεν λένε αλλά σκέφτονται είναι ότι οι ίδιοι έχουν πολύ ισχυρότερες ιδεολογικές συγγένειες με στελέχη που ανήκουν στη δεξιά της δεξιάς, παρά με όσους κινούνται αριστερότερα της Νέας Δημοκρατίας. συνέχεια

Αριστερό Δίκτυο: Για μία άλλη ΔΗΜΑΡ μέσα από τη ΔΗΜΑΡ
συνέντευξη του Θρασύβουλου Φωτεινού στο Νίκο Μίχο tvxs.gr

Την άποψη ότι «η ΔΗΜΑΡ πρέπει να καταθέσει την δική της πολιτική ατζέντα στην τρικομματική κυβέρνηση» εξέφρασε ο Θρασύβουλος Φωτεινός, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, εκπροσωπώντας στο tvxs.gr την εσωκομματική πλατφόρμα Αριστερό Δίκτυο. Ο Θ. Φωτεινός υποστήριξε ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι η διαιώνιση ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, το οποίο μπορεί να ανατραπεί μέσα από τον δημοκρατικό διάλογο που θα προσφέρει «μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία». Αναφορικά με τις προοπτικές συνεργασίας με άλλους πολιτικούς φορείς, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι στις άμεσες βλέψεις τους σε επίπεδο διαλόγου κρατώντας ο καθένας τις δικές του απόψεις. Την ίδια στιγμή δηλώνουν κάθετα αντίθετοι στις ιδιωτικοποιήσεις αγαθών δημοσίων συμφερόντων. συνέχεια

TO ΕΥΡΩΒΥΖΙΟΝΙΚΟ ΤΕΝ
Η εβδομαδιαία στήλη του punk smoker στο e-tetradio.gr


Ιστορίες για παγκάκια, Dream Syndicate, Last Drive, Nick Cave, Julio Andreotti, Werchter festival, Eurovision, Daft Punk και το τραγούδι της εβδομάδας. συνέχεια





Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Θα απεργήσω!


Αυτό το blog σπανίως αναδημοσιεύει κείμενα, όμως το συγκεκριμένο του Χρήστου Μπέλμπα, Αντιπροέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών είναι, ίσως, η καλύτερη αιτιολόγηση της απόφασης των εκπαιδευτικών να κατεβούν σε απεργία.

Θα απεργήσω;
Θα απεργήσω.
Θα απεργήσω γιατί λατρεύω την δουλειά μου, και δεν θα αφήσω κανένα τροϊκανό απολειφάδι να με πετάξει όπως η τρίχα απ’ το ζυμάρι.
Θα απεργήσω γιατί μαζί μου θα σταλούν στην ανεργία τουλάχιστον 10.000 συνάδελφοι.
Θα απεργήσω γιατί φέτος χάθηκαν 32.000 διδακτικές ώρες εξαιτίας της έλλειψης εκπαιδευτικών.
Θα απεργήσω γιατί με 650 ευρώ που παίρνει ο πρωτοδιόριστος δεν ζει, επιβιώνει.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω να διαλυθεί η οικογένεια κανενός συναδέλφου επειδή η υπηρεσία τον μετακίνησε στην άλλη άκρη της Ελλάδας, μακριά απ’ τα παιδιά του.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω τα 5 τμήματα της Α λυκείου να γίνουν 4 ή 3 στην Β.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω οι μαθητές να γίνουν 30 στην τάξη.
Θα απεργήσω γιατί θέλω τα βιβλία να ανήκουν στους μαθητές για να μπορούν να εκφράζονται πάνω τους κι όχι να τους τα δανείζει το κράτος για 1 χρόνο.
Θα απεργήσω για να μην ξαναζήσω την κατάντια να κρυώνουν οι μαθητές μου, επειδή το καλοριφέρ άναψε πρώτη φορά στα μέσα Δεκεμβρίου.
Θα απεργήσω για να μπορούν τα ΑΜΕΑ να πηγαίνουν σχολείο.
Θα απεργήσω γι’ αυτά που μπροστά στο μέγεθος της κοινωνίας φαντάζουν ‘μικρά’.

Θα απεργήσω όμως και για τα άλλα τα ‘μεγάλα’.
Θα απεργήσω γιατί ξέρω ότι αν κάποια στιγμή σε κάποιο σημείο δεν σταματήσει η κυβερνητική πολιτική εγώ κι οι νεότεροι θα ζήσουμε ένα κοινωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Θα απεργήσω για να μπορούν οι μαθητές μου κι αργότερα τα παιδιά μου να φοιτούν Δωρεάν στο Σχολείο και στο Πανεπιστήμιο.
Θα απεργήσω για Δημόσια Δωρεάν υγεία για όλους.
Θα απεργήσω ώστε οι μαθητές, οι γονείς τους , οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά για μια αξιοπρεπή ζωή.
Θα απεργήσω για να ρίξω αυτό το καθεστώς που είτε δέρνει, είτε επιστρατεύει, είτε κανιβαλίζει όποιον τολμάει να σηκώσει κεφάλι. Γιατί θέλω να ζω σε μια κοινωνία με δημοκρατία και ελευθερία κι όχι σε μια κοινωνία φόβου και Χούντας.
Θα απεργήσω γιατί θέλω ο λαός να κάνει κουμάντο, αφέντης και κύρης στον τόπο του, όχι οι τσανακογλείφτες των τραπεζών των βιομηχάνων των εφοπλιστών.

Θα με λοιδορήσουν;
Θα με λοιδορήσουν.
Ποιοι; Όλοι αυτοί που δεν ασχολήθηκαν με όλα τα παραπάνω όταν εγώ τα φώναζα
Μαζί τους κι οι άλλοι, αυτοί που λένε ότι ‘ η χώρα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της’ ή ‘ αν δεν πάρουμε την δόση θα πτωχεύσουμε’ ή ‘ αν δεν πάρουμε αυτά τα μέτρα θα βγούμε έξω απ’ την ευρωζώνη’
Μαζί τους θα μπουν κι οι φασίστες
Μαζί τους κι οι άλλοι, απλοί άνθρωποι δυστυχώς, που δεν βλέπουν το δάσος, και μένουν στο μικρό ξεβόλεμά τους.

Όλοι αυτοί που τους φαίνεται αδιανόητο ότι υπάρχει κόσμος στην εκπαίδευση που ολοένα και πιο συχνά σφίγγει τα δόντια με οργή και βουρκώνει όταν βλέπει το σχολείο και την κοινωνία σε αυτή την εξαθλίωση και τους μαθητές να λιώνουν σαν κεριά..

Θα με επιστρατεύσουν;
Θα με επιστρατεύσουν.

Θα με χτυπήσουν;
Θα με χτυπήσουν.

Θα νικήσω;
Μπορεί. Αν η πλειοψηφία του κόσμου αντιληφθεί ότι η παιδεία, η υγεία, η εργασία, ο μισθός, τα κοινωνικά αγαθά, δεν χάνονται από μια απεργία στις πανελλαδικές –δηλαδή μερικές μέρες καθυστέρηση – αλλά μπορεί να κερδηθούν από αυτήν. Αν αυτό το μούδιασμα που αισθάνονται όλοι για το μέλλον γίνει αποφασιστικότητα, αγώνας, πείσμα, για την ανατροπή της εξαθλίωσης που ζούμε.

Κι αν χάσω;

Αν χάσω, θα χάσω μερικά μεροκάματα
Αν χάσω μπορεί να με τρέξουν στα δικαστήρια
Αν χάσω μπορεί να έχω φάει ξύλο απ’ τα ΜΑΤ

Σίγουρα όμως αν αγωνιστώ και χάσω, θα μπορώ να ξανακοιτάξω τους μαθητές, τους συναδέλφους, τους φίλους, τους γονείς, την κοινωνία, στα μάτια με ψηλά το κεφάλι. Γιατί…

« Ο άνθρωπος πρέπει να περπατάει με το μέτωπο προς τον ήλιο. Για να μπορεί αυτός, καίγοντας το να το σημαδεύει με αξιοπρέπεια. Αν ο άνθρωπος σκύψει το κεφάλι χάνει την αξιοπρέπειά του.»

Χ. Μπέλμπας ΠΕ04
Αναπληρωτής εκπαιδευτικός
Αντιπρόεδρος Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών

via http://adioristoi.blogspot.gr/


Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Ε, όχι και όχλος!


Συγχωρήστε μου το πρώτο πρόσωπο αλλά δική μου είναι η άποψη, διόλου ταπεινή ειδάλλως θα την κρατούσα για τον εαυτό μου, διόλου ασήμαντη αλλιώς θα είχα πρόβλημα υπαρξιακό. Και πάνω απ’ όλα, ουδείς μου την επέβαλλε.

Κάποιοι με αποκάλεσαν μονάδα ενός όχλου. 

Οχλοκρατία χαρακτήρισαν τις αντιδράσεις πολλών, χιλιάδων μονάδων μέσα και έξω από τα social media.

Κι αυτό επειδή αντέδρασα στις περίφημες δηλώσεις της ποιήτριας Κικής Δημουλά.

Καταρχήν, ο όχλος είναι πολλές μονάδες μαζί, αλλά ανώνυμες μονάδες.

Αν συνιστούν όχλο όσοι αντέδρασαν στις δηλώσεις της Κικής Δημουλά τότε είναι όχλος και όσοι αντέδρασαν σε αυτούς που αντέδρασαν. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αντέδρασαν μέσα από social media και ραδιόφωνα, και με κοινά επιχειρήματα.

Aς σκεφτούν, όμως, όσοι με χαρακτήρισαν μονάδα όχλου: είναι οχλοκρατία η κάθε μαζική αντίδραση;

Ταυτίζεται η αντίδραση η συγκεκριμένη με τον όχλο έξω από το θέατρο Χυτήριο; Με τις αγέλες λύκων που κάθε νύχτα κυνηγούν μετανάστες, άστεγους, ομοφυλόφιλους, ναρκομανείς;

Αντέδρασα και είπα όσα είπα χωρίς να κρυφτώ στην ανωνυμία του πλήθους, του όχλου. Εκτός αν με τη χρήση της λέξης «όχλος» εννοούσαν την ενόχληση.

Αν είναι να ενοχλώ τις συνειδήσεις (αν υπάρχουν) αυτών που με απαξίωσαν, που με ενοχοποίησαν για όσα οι αρχηγοί της αγέλης τους έπραξαν, τότε καλώς πράττω κι εγώ και τους ευχαριστώ πολύ που μου επισημαίνουν την ενόχλησή τους. Με χαροποιεί ιδιαιτέρως.

Και με χαροποιεί πολύ περισσότερο καθώς θυμάμαι ότι η πλατεία Κυψέλης ουδέποτε υπήρξε γι’ αυτούς μία ειδυλλιακή πλατεία.

Η πλατεία κι η Φωκίωνος ήταν «κακόφημες» γι’ αυτούς πριν έλθουν οι μετανάστες. Τα είχαμε κάνει «κακόφημα» οι ροκάδες και οι ποικιλόχρωμοι μαλλιάδες, πιτσιρικάδες που κάπνιζαν και έπιναν μπύρες.

Στα «κακόφημα» αυτά μέρη βρισκόταν και το πρώτο προβάδικο που έπαιξα με την κιθάρα μου. Και θυμάμαι το απαξιωτικό και φοβισμένο βλέμμα των γιαγιάδων και των παππούδων (όχι όλων) όταν περνούσα από μπροστά τους με τα ξεθωριασμένα και ξεσκισμένα τζιν και τη θήκη της κιθάρας στο χέρι και το τσιγάρο στο στόμα.

Το ίδιο βλέμμα που με κάρφωνε όταν άραζα στα παγκάκια της πλατείας…
Βλέμμα που μιλούσε…

Κι έλεγε ακριβώς τα ίδια που είπε η Κική Δημουλά στη συγκέντρωση των political correct Atenistas.

Συγχωρήστε με, ουδέποτε ήμουν political correct. Incorrect ήμουν και το χαρακτηρισμό του όχλου τον απορρίπτω, αλλά προσέξτε εσείς που μου τον προσάπτετε, γιατί ο ελιτισμός κι ο ατομισμός είναι στην επόμενη γωνία.

Και μη φοβάστε τα πλήθη που αποτελούνται από μονάδες με όνομα και άποψη…

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Live your multinational myth in Greece


Dear diary
Ήρθαμε στην Greece για να ζήσουμε το μύθο μας.
Live our myth in Greece.
Ήρθαμε με αμερικανικό jet χθες.
Προσγειωθήκαμε σε καναδο-γερμανικό airport
Μείναμε σε αραβικό ξενοδοχείο στην Attica και μετά σε ένα ρωσικό στην Κρήτη για να καταλήξουμε σε ένα κινεζικό στη Χαλκιδική, έξω από τη Salonica. Αγοράσαμε και ωραία κοσμήματα καναδικού χρυσού που βγαίνει εδώ.
Και τώρα που είπα Salonica…
Τι ωραίο γαλλικό νερό που έχουν εδώ! Και το πίνουν απ’ τη βρύση! Έρχεται από ελληνικές πηγές, βέβαια.
Στη συνέχεια κάναμε μια κρουαζιέρα στα Aegean islands με ένα πλοίο αγγλικό και πλήρωμα ασιατικό.
Δεν θα ξεχάσω την ταβέρνα του Herman του γερμανού στη Naxos.
Υπέροχα περνάμε και δεν χρειάστηκε ούτε μία στιγμή να μιλήσουμε ελληνικά.
Μόνο μια λέξη μας έμεινε.
Μαλάκα!
Την έλεγαν πολλοί οι drivers των cabs (taxis)
Θα ρωτήσω το γείτονα τον George όταν γυρίσω που είναι από Ελλάδα.

The rest is greek to us...

Πνεύμα που (δη)μουλιάζει


Είναι μία μεγάλη κουβέντα που έρχεται από πολύ πίσω στο χρόνο. Πρέπει να συνδυάζουμε το βίο του καλλιτέχνη, λογοτέχνη, ποιητή με το έργο του; Με τη χθεσινή φασαρία γύρω από τις δηλώσεις της ποιήτριας Κικής Δημουλά η κουβέντα επανήλθε.

Καταρχήν, πιστεύω ότι ο βίος συνδυάζεται με το έργο. Μία παρεκτροπή, ασφαλώς, δεν σβήνει το έργο. Τα παραδείγματα δεκάδες. Ο Ezra Pound ακολούθησε για λίγο τον εθνικοσοσιαλισμό, παρασυρμένος από το αντιπολεμικό του πνεύμα μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Miles Davis ήταν για λίγο μαστρωπός. Ο Frank Sinatra συνεργαζόταν με τη μαφία. Όμως, ο βίος επηρεάζει και το έργο και ποιος μπορεί να το αρνηθεί αυτό; Οι καλλιτέχνες δεν ζουν δύο ζωές. Μία καλλιτεχνική και μία απλή.

Τι έκανε η Κική Δημουλά;

Εκανε μία δήλωση, εμμέσως, εναντίον των μεταναστών. Και δεν είναι τόσο ολόκληρος ο λόγος της –ο οποίος δεν είχε και πολλά να μου πει-στην εκδήλωση των Atenistas όσο η συγκεκριμένη φράση της για τα παγκάκια.

Είναι πολλοί που αναρωτιούνται ποιο ακριβώς ήταν το ατόπημα της Κικής Δημουλά. Ενόχλησε το ότι μίλησε σαν απλός άνθρωπος;

Είναι και αυτό, λοιπόν. Διότι, με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετώπιζα και αντιμετωπίζω τη γριούλα στο δρόμο η οποία παραπονιέται και στρέφει το φόβο της εναντίον των μεταναστών έτσι θα αντιμετωπίσω και την Κική Δημουλά. Με κατανόηση, αλλά και απαξίωση.

Όμως, η ίδια, όσο κι αν προσπαθεί να αποποιηθεί τον τίτλο-προσδιορισμό, κάνει δηλώσεις ως πνευματικός άνθρωπος (και τι άραγε σημαίνει αυτός ο τίτλος;). Η προσπάθεια αποποίησης ήλθε μετά την κατακραυγή, άρα ακυρώνεται από μόνη της. Δεν αποποιήθηκε αυτό τον τίτλο όταν έβαζε την υπογραφή της κάτω από το κείμενο των υπολοίπων «πνευματικών» ανθρώπων δύο χρόνια πριν. Δεν αποποιείται τον τίτλο όταν διάφοροι δημοσιογράφοι την αντιμετωπίζουν ως τοτέμ είτε της παίρνουν συνέντευξη είτε απλώς αναφέρονται σε αυτήν. Δεν αποποιείται τον τίτλο όταν δέχεται να γίνει μέλος του κλειστού κλαμπ της Ακαδημίας Αθηνών. Και σωστά κάνει για τον ίδιο της τον εαυτό.

Γνωρίζουμε ότι η Κική Δημουλά είναι συντηρητική.

Είχε σπεύσει να το ξεκαθαρίσει η ίδια με την επιστολή της στον Κώστα Καραμανλή όταν αυτός εξελέγη πρωθυπουργός.

Αυτό ήταν και ένα επιχείρημα πολλών αυτόκλητων, θέλω να πιστεύω, υπερασπιστών της. Όμως, ο συντηρητισμός πού συναντιέται με τον ρατσισμό; Ο συντηρητισμός δεν αντιτίθεται στον ουμανισμό. Συντηρητικό χαρακτήριζαν κάποιοι και τον Μάνο Χατζιδάκι (προσωπικά, έχω άλλη άποψη), αλλά ο Μάνος μάλλον θα ανατρίχιαζε με όλα όσα συμβαίνουν σήμερα.

Ο συντηρητισμός διατρέχει εδώ και χρόνια όλο το πολιτικό φάσμα και φυσικά και τον κόσμο της τέχνης και του πολιτισμού. Και είναι ένας καλοθρεμμένος συντηρητισμός. Κρατικοδίαιτοι καλλιτέχνες που μπαινοβγαίνουν σε υπουργικά γραφεία και μεγαλοεπιχειρηματικά σαλόνια και κλείνουν ερμητικά τις πόρτες για να μην μοιραστεί η πίτα σε περισσότερα κομμάτια. Η τέχνη σε αεροστεγή συσκευασία εδώ και χρόνια.
Ινδάλματα παλαιότερων γενεών που αυτοεξευτελίζονται, ηθοποιοί και λογοτέχνες που βρίσκουν καταφύγιο στα παχυλά τηλεοπτικά συμβόλαια, που στήνουν γλέντια κονσέρβα ζωγραφίζοντας χαμόγελα στα πρόσωπά τους και τα πρόσωπα των καλεσμένων τους, που συνωστίζονται στα πολιτικά κατώφλια για να αρπάξουν το κοκαλάκι που θα τους πετάξει το κεφάλαιο είτε αυτό είναι μάτσο κατοστάρικα είτε ένα αξίωμα. Και, φυσικά, το μεταφράζουν σε προσφορά στην κοινωνία και την τέχνη.

Όμως, όταν εσύ αποτολμήσεις να ασκήσεις κριτική στα λεγόμενά τους σε ονομάζουν λαϊκιστή. Πυρ ομαδόν! Ποιος είσαι εσύ που θεωρείς ότι διαθέτεις το ανάστημα να σταθείς απέναντί τους και να τους κρίνεις; Μόνο η ιστορία θα τους κρίνει.
Και πού εκφράζεσαι; Μέσα από τα social media που πολλοί εξ αυτών το χαρακτηρίζουν σκυλολόι αλαλαζόντων παρότι συμμετέχουν και αυτοί.

Δεν έχουν σημασία τα ονόματα. Παρότι, σε πολλών τα μυαλά θα έλθουν ονόματα και φυσιογνωμίες. Και στο δικό μου έρχονται και κρατιέμαι με μεγάλη δυσκολία να μην τα αναφέρω, αλλά τότε θα με πουν λαϊκιστή.

Δεν λαϊκίζω πάντως, όταν λέω ότι ζούμε μία εποχή όπου όλοι μας διαλέγουμε με ποιον θα πάμε και ποιον θα αφήσουμε. Δεν λαϊκίζω όταν αναφέρω ότι την ίδια ημέρα των ατυχών δηλώσεων προστέθηκαν τέσσερις αυτόχειρες στη μακάβρια λίστα των 4.000 σχεδόν συνανθρώπων μας. Η ρομαντική ουδετερότητα δεν έχει θέση και η ουδετερότητα δεν είναι δημοκρατία, μιας και γίνεται και αυτή η παρεξήγηση εδώ και μερικά χρόνια. Η ανοχή δεν είναι κατ’ ανάγκη δημοκρατία. Η ανοχή στα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής, για παράδειγμα, είναι συνενοχή.

Η Κική Δημουλά, λοιπόν, έχει πάρει θέση και σε αυτή την εποχή της κρίσης. Ανήκει στην ομάδα αυτών που υπέγραψαν το κείμενο για το Ευρώ, που περιφρονούσαν τον λαό που υπέφερε και του ζητούσαν να υποφέρει λίγο παραπάνω για να σώσει ένα νόμισμα. Που τον ειρωνεύτηκαν και τον χλεύασαν ως ανώτεροι… διανοητές. Την ώρα που αυτός απεγνωσμένα έψαχνε να ακουμπήσει επάνω τους. (διαβάστε εδώ προηγούμενο σχόλιο), αυτοί πάσχιζαν να δικαιώσουν έναν αλήστου μνήμης πολιτικό που τους αποκάλεσε λαπάδες.

Κι αυτή τη θέση της τώρα, την επέκτεινε και καλύτερη απόδειξη για το ατυχές της αναφοράς της από την εκμετάλλευσή της από τη ΧΑ, το Φαήλο Κρανιδιώτη και την παρέα των φίλων της Truth team του Μουρούτη δεν υπάρχει, πιστεύω.

Σε καιρούς δύσκολους οφείλει να είναι περισσότερο προσεκτική και αν δεν μπορεί ας μην μιλάει κι ας μην υπογράφει κείμενα ως εξέχουσα προσωπικότητα. Αν δεν αντέχει το βάρος της άποψής της μην το σηκώνει. Αν το άντεχε δεν θα έσπευδε να δικαιολογηθεί ή να απολογηθεί την ίδια ημέρα. Κανείς δεν την κάλεσε να το κάνει. Ή, μήπως, την κάλεσε;

Δεν περιμένουμε κάτι περισσότερο. Γνωρίζουμε ότι η Κική Δημουλά δεν είναι μαζί μας. Είναι με τους άλλους και μουλιάζει τη νόησή της στα σάλια τους που τη γλύφουν επειδή χρειάζονται και μία διανόηση να δικαιολογήσει τα απάνθρωπα και αδιανόητα έργα τους. Και μαζί της έχει πολλούς άλλους.

Η ιστορία θα τους βάλει εκεί που τους πρέπει. Με τα ρούχα που μούλιασαν και ξεθώριασαν (είχαν άραγε ποτέ και χρώμα;).

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Γιώργος Καμίνης: ο καλός ο δήμαρχος όλα τ’ αλέθει



Προχθές έγινε ένας διάλογος μεταξύ ενός blogger (του Παναγιώτη Κούστα με το Tales Of A Crazy World) και του δήμαρχου Γιώργου Καμίνη. 

Αφορμή, η απαγόρευση του Δήμου στη διεξαγωγή ενός ανταλλακτικού παζαριού στην Πλατεία Συντάγματος και η επέμβαση της Δημοτικής Αστυνομίας ώστε να το αποτρέψει.
Λίγο μετά ο δήμαρχος, Γιώργος Καμίνης, ανήρτησε στη σελίδα του στο facebook μία απάντηση για να δικαιολογήσει εκτενέστερα την ενέργεια του δήμου.

Διαβάζοντας την απάντηση (ακολουθεί ολόκληρη μαζί με το link για το status του δήμαρχου Αθηναίων) η πρώτη σου αντίδραση είναι «δίκιο έχει ο δήμαρχος» αφού επικαλείται μία θεμελιώδη αρχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας: η εκλεγμένη αρχή οφείλει να λειτουργεί για το σύνολο των πολιτών.

Status Update
By Γιώργος Καμίνης
Χθες το βράδυ, είχα στο twitter ένα διάλογο μ'εναν, ομολογουμένως, πολύ ευγενικό συμπολίτη μας ο οποίος θέλησε να διαμαρτυρηθεί επειδή η Δημοτική Αστυνομία δεν επέτρεψε να γίνει και μάλιστα στην Πλατεία Συντάγματος, κάποιο ανταλλακτικό παζάρι γιατί οι διοργανωτές δεν είχαν ζητήσει καμία άδεια γιαυτό. Στα σχόλια συνδέω ένα ποστ που έκανε στο μπλογκ του για το θέμα ο συμπολίτης, μπορείτε να διαβάσετε τον χθεσινοβραδινό διάλογο εκεί.

Ο διάλογος είναι ενδεικτικός πολλών πραγμάτων, θα σταθώ μόνο σ'ενα: στην αντίληψη που έχουμε για τη διαχείριση του δημόσιου χώρου. Αυτές τις μέρες, συνεργεία του Δημου επιχειρούν σε διάφορες συνοικίες για να απελευθερώσουν δημόσιους χώρους που έχουν καταληφθεί παράνομα κυρίως από επιχειρήσεις εστίασης. Μάλιστα προχθές, στο Γκάζι και μετά από αιφνιδιαστικό επανέλεγχο, διαπιστώσαμε ότι κάποιοι την επόμενη κιόλα μέρα του ελέγχου είχαν καταλάβει ξανά παράνομα τον δημόσιο χώρο.

Νοείται άραγε σε μία δημοκρατία δικαίωμα κατάληψης δημόσιου χώρου από ομάδες, ιδιώτες ή επιχειρήσεις; Η απάντηση είναι αρνητική. Αφού ο δημόσιος χώρος εξ ορισμού ανήκει στο σύνολο των πολιτών, τις επιμέρους ειδικότερες χρήσεις του τις αποφασίζει η εκάστοτε αρμόδια, άρα και δημοκρατικά υπεύθυνη, εκλεγμένη, Αρχή.

Αν και θα έπρεπε, διαπιστώνουμε όλοι πως όλα αυτά δεν είναι αυτονόητα. Η δημοτική αρχή σήμερα καλείται να λειτουργήσει προς δυο κατευθύνσεις: να επιβάλλει το νόμο και να εκπαιδεύσει την κοινή γνώμη στις βασικές αυτές αρχές.

Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας. Αυτόν τον αγώνα, θα τον κερδίσουμε όλοι μαζί.


Έτσι, λοιπόν, επικαλούμενος αυτό, ο δήμαρχος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο δημόσιος χώρος δεν μπορεί να καταλαμβάνεται από κανένα χωρίς άδεια.

Μέχρι εδώ οι αντιρρήσεις πιθανώς να μην υπάρχουν από οποιονδήποτε καλόπιστο αναγνώστη. Όμως, είναι έτσι;

Ο δημόσιος χώρος μπορεί να χρησιμοποιείται από όλους τους πολίτες ανά πάσα στιγμή για οποιαδήποτε νόμιμη δραστηριότητα. Εφόσον αυτή η δραστηριότητα δεν είναι εμπορική, δεν αποσκοπεί σε κέρδος ποιος ο λόγος να απευθυνθούν οι πολίτες στη δημοτική αρχή για την έκδοση άδειας; Μα, γίνεται κατάληψη δημόσιου χώρου, θα πει κάποιος και θα έχει δίκιο αφού για τη διεξαγωγή ενός παζαριού θα πρέπει πιθανότατα να τοποθετηθούν πάγκοι, τραπέζια ή οτιδήποτε.

Ο Γιώργος Καμίνης, πάντως, δεν απαντά με αυτό τον τρόπο.

«Νοείται άραγε σε μία δημοκρατία δικαίωμα κατάληψης δημόσιου χώρου από ομάδες, ιδιώτες ή επιχειρήσεις; Η απάντηση είναι αρνητική. Αφού ο δημόσιος χώρος εξ ορισμού ανήκει στο σύνολο των πολιτών, τις επιμέρους ειδικότερες χρήσεις του τις αποφασίζει η εκάστοτε αρμόδια, άρα και δημοκρατικά υπεύθυνη, εκλεγμένη, Αρχή».

Η απάντηση αυτή αφήνει πολλά κενά. Θα μπορούσε, δηλαδή, και μία συγκέντρωση ή μία διαδήλωση να εκληφθεί ως κατάληψη δημόσιου χώρου; Οι ζωγράφοι που γεμίζουν τις ευρωπαϊκές πλατείες, αλλά και τις δικές μας, είναι παράνομοι; Οι φωτογράφοι;

Το ερώτημα τέθηκε και ευθέως από αρκετούς χρήστες του fb κάτω από το post του δήμαρχου όπως και αρκετοί του επέστησαν την προσοχή στο γεγονός ότι τσουβαλιάζει τις ενέργειες αλληλεγγύης με τις επιχειρηματικές (και παράνομες, συχνά) δραστηριότητες ακολουθώντας μία ύποπτη επικοινωνιακή τακτική με άλματα λογικής.

Η απάντηση του Γιώργου Καμίνη, παρόλα αυτά, δεν συναντιέται με κανένα από τα συγκεκριμένα ερωτήματα ούτε και τις διαπιστώσεις.

«Καλημέρα σε όλους. Διάβασα όλα τα σχόλια προσεκτικά και βλέπω ότι επιβεβαιώνομαι στο ακέραιο στο αρχικό μου σχόλιο. Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι πολίτες που ασφυκτιούν μέσα στην ίδια τους την πόλη, το ίδιο τους το σπίτι δηλαδή και νιώθουν αποκλεισμένοι από το αγαθό του δημόσιου χώρου εξαιτίας της αυθαιρεσίας ομάδων, ατόμων, επιχειρηματικών συμφερόντων και από την άλλη βρίσκονται αυτοί που δεν αποδέχονται ότι η πολιτεία λειτουργεί με κοινά αποδεκτούς κανόνες. Από τα σχόλια κάποιων δε, διακρίνω και μια απαξίωση στην ίδια τη Δημοκρατία. Δύσκολα θα με βρείτε να κατακρίνω πολίτες για τις απόψεις τους. Έχω εκλεγεί όμως με συγκεκριμένο πρόγραμμα, διοικώ και θα συνεχίσω να διοικώ σύμφωνα με τους νόμους του κράτους.

Κανείς μα κανείς δεν επιτρέπεται να καταλαμβάνει δημόσιο χώρο χωρίς άδεια ακόμα κι όταν η δράση του είναι φιλανθρωπική. Όλοι οφείλουν να ζητούν άδεια και να λαμβάνουν απάντηση στο αίτημά τους. Πείτε μου. Ακόμα και να είχα τη δυνατότητα, θα θέλατε να σας έχω έναν αστυνομικό πάνω από τον καθένα για να σας προφυλάσσει από τον ίδιο σας τον εαυτό και να σας νουθετεί; Αυτή την κοινωνία θέλουμε; Αυτά απάδουν της πολιτικής μου τοποθέτησης και κοσμοθεωρίας. Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας όσο καλύτερα μπορούμε, θα ελεγχόμαστε γιαυτό αλλά και εσείς θα πρέπει να συμβάλλετε στη λειτουργία της πόλης. Καμία ανοχή στην αυθαιρεσία, καμία ανοχή στην ανομία. Αυτή την πόλη θα την υπερασπιστούμε μαζί.»

Ακόμα πιο επικίνδυνη και ύποπτη είναι η άρνηση του κ. Καμίνη να δώσει μία εξήγηση για το πώς επετράπη ένα χρόνο πριν στη Χρυσή Αυγή να μοιράσει τρόφιμα στην ίδια πλατεία, όπως διαπιστώνετε και από το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Το Βήμα  ή σε διάφορες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, ως επί το πλείστον, να καταλάβουν για προωθητικές ενέργειές τους -ενδεδυμένες το μανδύα του φιλανθρωπικού έργου συχνά- το Σύνταγμα ή να κλείνουν κεντρικούς δρόμους της πόλης. Απέφυγε, επίσης, να απαντήσει στη νομιμότητα που πιθανώς δεν έχουν (ή έχουν), με βάση τις αρχές δημοκρατίας που ο ίδιος επικαλείται, οι εκδηλώσεις των Ατενίστας.

Ας μείνουμε, όμως, στη Χρυσή Αυγή, για τη δράση της οποίας θα προσπαθήσουμε αύριο να πάρουμε απάντηση από το δήμο για το κατά πόσο πληρούσε τις προϋποθέσεις που ο δήμαρχος έθεσε με την ανάρτησή του. Διότι, αν η Χρυσή Αυγή πήρε άδεια γι’ αυτή της τη δράση τότε ο δήμαρχος εγκαλείται για διευκόλυνση, τουλάχιστον, δράσεων μίσους και ρατσισμού. Κι αν συμβαίνει αυτό, τότε ο κ. Καμίνης είτε είναι κοινός λαϊκιστής και λαοπλάνος όταν την επόμενη ημέρα κάνει νέα ανάρτηση για προγραμματισμένη για αύριο Πέμπτη, παρόμοια δράση της ΧΑ είτε δεν ενημερώνεται σωστά από τους συνεργάτες του και τις υπηρεσίες του δήμου. Τότε θα πρέπει να του καταλογίσουμε ανικανότητα. Όμως, η δράση αυτή είχε δημοσιοποιηθεί και είχε πάρει μεγάλη έκταση σε όλα τα ΜΜΕ και τα social media. Εκτός αν ο δήμαρχος τότε απουσίαζε…

Μετά και την επιμονή του Γιώργου Μανιώτη, που του έθεσε το ερώτημα, ο κ. Καμίνης επανήλθε απαντώντας επιτέλους.

«Εχουν δοθεί πολλάκις εξηγήσεις για το τί συνέβη εκείνη την ημέρα. Αν η Χρυσή Αυγή είναι το πρότυπό σας και πιστεύετε ότι πρέπει να νομιμοποιήσουμε τις πρακτικές της και να τις κάνουμε καθεστώς, να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω μαζί σας».

Ας δούμε λοιπόν, ποιες ήταν οι εξηγήσεις του δήμου για το τι συνέβη εκείνη τη μέρα, όπως αυτές καταγράφονται στο σχετικό ρεπορτάζ της Ναυτεμπορικής.

Ο κ. Καμίνης, μέσω του διευθυντή του γραφείου Τύπου του δήμου, κ. Γιώργου Σταματόπουλου, απάντησε: «Το θέμα της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν είναι θέμα δημόσιας επίδειξης. Τα συσσίτια στην κεντρική πλατεία της χώρας μεταφέρουν την εικόνα μιας πόλης σε απόλυτη κατάρρευση».

Ούτε επίκληση της νομιμότητας ούτε παρέμβαση της Δημοτικής Αστυνομίας ούτε προσφυγή στα δικαστήρια, όπως πιθανώς θα περίμενε κανείς εφόσον ο δήμος δήλωσε αιφνιδιασμένος από την ενέργεια, η οποία, πάντως, είχε γίνει γνωστή νωρίτερα και διαφημιστεί επαρκώς από τη φασιστική οργάνωση.

Ο δήμαρχος, όμως, εδώ, δεν έδειξε να ανησυχεί για τη νομιμότητα, αλλά μόνο για «τη μεταφορά της εικόνας μιας πόλης σε απόλυτη κατάρρευση», λειτουργώντας περισσότερο ως τουριστικός πράκτορας που ανησυχεί για την προβολή της ούτως ή άλλως αληθινής εικόνας της πόλης του.
Απέδειξε, μάλιστα, περίτρανα ότι λειτουργεί με δύο σταθμά. Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι «παράνομοι» οργανωτές δράσεων αλληλεγγύης και από την άλλη οι «νόμιμοι» φασίστες και ρατσιστές, οι οποίοι, απλώς, καλό θα ήταν να κάνουν τις δράσεις τους σε χώρους που δεν αποτελούν βιτρίνα της πόλης. Ίσως, για παράδειγμα, αν την έκαναν στην πλατεία Τουρκοβουνίων να μην υπήρχε κανένα πρόβλημα.

Ευτυχώς, τα άμεσα αντανακλαστικά των χρηστών των social media τον υποχρέωσαν στη σημερινή έκδοση ανακοίνωσης για τη νέα προγραμματισμένη δράση μίσους της ΧΑ όπου φρόντισε να συμπεριλάβει και το χαρακτηρισμό του «παράνομου». Δεν παραλείπει, βεβαίως, να αναφερθεί και πάλι στη δυσφήμηση της χώρας, αυτή τη φορά, λέγοντας ότι τέτοιες ενέργειες «προκαλούν κάθε δημοκρατικό πολίτη και πλήττουν βίαια την προσπάθεια για ανάταξη της χώρας και της Αθήνας ειδικότερα, καθώς στέλνουν στην κοινή γνώμη, εγχώρια και διεθνή, ένα διπλά εσφαλμένο μήνυμα: ότι στην πρωτεύουσα της χώρας επικρατεί μια γενικευμένη κατάσταση εξαθλίωσης, η οποία μπορεί μάλιστα να αντιμετωπιστεί με δράσεις ρατσιστικής και ξενόφοβης ελεημοσύνης».

Αυτή είναι η πλήρης δήλωσή του.


«Τις ημέρες κατάνυξης και αγάπης διάλεξε η Χρυσή Αυγή για να κάνει επίδειξη πρόκλησης, με συσσίτια μίσους, στην πιο κεντρική πλατεία της χώρας και της πρωτεύουσας, την Πλατεία Συντάγματος.
Τέτοιου είδους εκδηλώσεις προκαλούν κάθε δημοκρατικό πολίτη και πλήττουν βίαια την προσπάθεια για ανάταξη της χώρας και της Αθήνας ειδικότερα, καθώς στέλνουν στην κοινή γνώμη, εγχώρια και διεθνή, ένα διπλά εσφαλμένο μήνυμα: ότι στην πρωτεύουσα της χώρας επικρατεί μια γενικευμένη κατάσταση εξαθλίωσης, η οποία μπορεί μάλιστα να αντιμετωπιστεί με δράσεις ρατσιστικής και ξενόφοβης ελεημοσύνης.
Καθιστούμε απολύτως σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι ο Δήμος Αθηναίων θεωρεί τη σχεδιαζόμενη αυριανή συνάθροιση αυθαίρετη και παράνομη και θα κάνει ό, τι επιβάλλεται προκειμένου αυτή να μην πραγματοποιηθεί».

Πιθανότατα, ο δήμαρχος δεν κυκλοφορεί στην πόλη της οποίας την ευθύνη έχει ο ίδιος ως εκλεγμένος άρχοντάς της, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει συναντήσει εικόνες εξαθλίωσης. Θα του προσφέρουμε λοιπόν, μερικές (τα δικαιώματα των φωτογραφιών σε όσους τις έχουν τραβήξει και δημοσιοποιήσει).




Θα περιμένουμε αύριο να δούμε τη δυναμική αντίδραση της δημοτικής αρχής σε περίπτωση που η ΧΑ προχωρήσει παρόλα αυτά στην προγραμματισμένη δράση της.

Μέχρι τότε, μην ανταλλάσσετε βιβλία και δίσκους σε δημόσιους χώρους. Δεν σας ανήκουν.