Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Η πρωθυπουργική γαστρεντερίτιδα κι η δίαιτα Στουρνάρα


Η γαστρεντερίτιδα είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του γαστρεντερικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου τόσο του στομάχου όσο και του λεπτού εντέρου, και προκαλεί διάρροια, εμετό, κοιλιακό άλγος και κράμπες. Η γαστρεντερίτιδα, παρόλο που δε σχετίζεται με τη γρίπη, είναι επίσης γνωστή και ως γρίπη του στομάχου ή γαστρική γρίπη.
Wikipedia

Η γαστρεντερίτιδα είναι επώδυνη, όπως όλοι γνωρίζουμε, αφού είτε εμείς είτε τα παιδιά μας ή κάποιο παιδί κοντά μας, στο περιβάλλον μας, την έχει πάθει τουλάχιστον μία φορά.

Έτσι, συμπονώ, πραγματικά τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για τις δύσκολες ώρες που περνάει αυτός, αλλά και η οικογένειά του. Η γαστρεντερίτιδα είναι ασθένεια που σε καταβάλλει.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, επίσης, η γαστρεντερίτιδα απαιτεί αυστηρή και λιτή δίαιτα. Σπαρτιατική, εξαιρουμένου του μέλανος ζωμού, βεβαίως, ο οποίος ενδέχεται να επιδεινώσει τη διάρροια.

Τι έκανε, όμως, γι’ αυτό ο πρωθυπουργός μας; Τι δίαιτα ακολούθησε προκειμένου να ξεπεράσει όσο το δυνατόν ανώδυνα τη νόσο;

Δυστυχώς, σύμφωνα με πληροφορίες από το περιβάλλον της Μαξίμου, ο Αντώνης Σαμαράς αποδείχθηκε απείθαρχος ασθενής και καθόλου συνεργάσιμος με τους γιατρούς του, ακολουθώντας, μάλιστα, δίαιτα του διαιτολόγου άνευ πτυχίου, αλλά γκουρού του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, Γιάννη Στουρνάρα.

Προστιθέμενου και του βαρέως ιστορικού του με υπερκατανάλωση συμβασιούχων, ανέργων, δασών κ. ά. οδηγήθηκε στο χθεσινοβραδινό επεισόδιο.

Το γεγονός αυτό καταγγέλθηκε και από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Διαιτολόγων σε συνέντευξη Τύπου που συγκάλεσαν νωρίς σήμερα το πρωί όπου ανακοίνωσαν και το πλήρες διαιτολόγιο του Πρωθυπουργού όπως αυτό του συστήθηκε εγγράφως από τον διαιτολόγο-μαϊμού, όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος του Συλλόγου, κ. Αντώνης Τρολλαίος.

Ο punk smoker εξασφάλισε το αυθεντικό έγγραφο και σας το παραθέτει χωρίς καμμία αλλοίωση.

Δευτέρα: Υγρά με υδρογονάνθρακες της εταιρίας ΔΕΠΑ

Τρίτη: Κρέας πλούσιο σε λιπαρά και πρωτεΐνες εκτροφής ΕΡΤ

Τετάρτη: Αεριούχα ποτά και ροφήματα της εταιρίας ΔΕΣΦΑ και φράουλες Μανωλάδας.

Πέμπτη: Υγρά πλούσια σε βαρέα μέταλλα και πιάτα πλούσια σε σίδηρο της εταιρίας ΕΛΒΟ.

Παρασκευή: Φρυγανιές Κατσέλης και λίγο νερό ΕΥΔΑΠ.

Σάββατο: Κρέας εκτροφής ξενοδοχοϋπαλλήλων ή εμποροϋπαλλήλων ή κλάδου εστίασης, μαριναρισμένο σε πετρέλαιο Ιονίου για έξι ημέρες.

Κυριακή: Κινεζικές κονσέρβες τόνου Κάπτεν Γουέι σε άλμη ιδρώτα λιμενεργάτη και συνομιλία με το Θεό, διαλογισμός για πιο εύκολη χώνεψη.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Τουιτεροεκπρόσωπος: το alter ego του Σίμου

Μπορεί ο Σίμος Κεδίκογλου να έχει εξάδελφο στο Πα.Σο.Κ. φέροντα και το ίδιο, μάλιστα, όνομα, Συμεών Κεδίκογλου, όμως, το πανομοιότυπό του ακούει στο όνομα Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.

Ο λαλίστατος, νεαρός, 38 ετών, ιατρός τω επάγγελμα, εκ Γορτυνίας καταγόμενος, κ. Κωνσταντινόπουλος ανέλαβε από σήμερα εκπρόσωπος Τύπου του Πα.Σο.Κ. αντικαθιστώντας την υπουργοποιημένη πια Φώφη Γεννηματά.

Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, τακτικός θαμώνας του twitter, ουκ ολίγες φορές αφήνεται στο αυθόρμητο της σκέψης του που μεταφέρεται ακόμα και στο γραπτό λόγο του προκαλώντας άλλοτε θυμηδία και άλλοτε ερεθίζοντας το νευρικό σύστημα ακόμα και των πλέον ψύχραιμων, μοιάζει ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση τώρα που η κυβέρνηση μοιράστηκε δια του δύο, αν και όχι ίσα. Πιθανώς, το 1/3 που αντιστοιχεί στον Ευάγγελο Βενιζέλο να μην αρκεί και γι' αυτό ο πρόεδρος του Πα.Σο.Κ. αναζήτησε κάποιον εξίσου "ενοχλητικό" με το Σίμο Κεδίκογλου..

Τι μου θυμίζει; Τον Κυριάκο;
Κάποιοι, βεβαίως, τον θεωρούν χιουμορίστα, όπως ο καθεστωτικός Βασίλης Χιώτης που έσπευσε να "σπατουλάρει" το νέο εκπρόσωπο άμα τη εκλογή του...


Ομως, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος είναι κοντά στους δημοσιογράφους, όπως θα δείτε από αυτά που επιλέγει να προωθεί μέσω του λογαριασμού του στο twitter και ως γνήσιος σοσιαλιστής στέκεται δίπλα σε όποιον απεργεί.


Αλλες φορές, υπήρξε ιδιαίτερα ειλικρινής, κάτι που τώρα θα πρέπει να αποκλείσουμε...


Και, φυσικά, αγαπημένο του θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας...

Για τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα...


Για σχέση με ΑΝ.ΕΛ.(προσέξτε τα πέντε "μ" στο όνομα)


Για τη συνέντευξη στο Εθνος...


Ακόμα και για τον Άκη του Πα.Σο.Κ. συνομιλώντας με το γνωστό αντισυνδικαλιστή κ. Υποφάντη.


Και, φυσικά, για τους προπηλακισμούς διότι το Πα.Σο.Κ. καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται...


Και, τέλος, η βαρυσήμαντη δήλωσή του για το επεισόδιο αποβολής βουλευτή της ΧΑ από τον Γιάννη Δραγασάκη. Διότι, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος ανήκει στο συνταγματικό τόξο πάνω απ' όλα.




Καλορίζικος, λοιπόν, ο Οδυσσέας και αναμένουμε να δούμε πόσες φορές θα καταδικάσει τη βία από όπου κι αν προέρχεται. Διότι, οι επόμενες ημέρες δείχνει να περιέχουν πολλή, μα πάρα πολλή μνημονιακή κυβερνητική βία.

Το βέβαιο είναι ότι με Σίμο και Οδυσσέα η κυβερνητική ενημέρωση θα έχει ένα... social αέρα.

Το τέλος του κοινωνικού κράτους δια χειρός Σταϊκούρα

«Καταργούνται 150 τέλη υπέρ τρίτων» διαβάζω τον τίτλο άρθρου σε κάποια εφημερίδα. Σιγά το νέο… Το γνωρίζαμε και το περιμέναμε, απλώς, τώρα, προσδιορίζεται επακριβώς ποσοτικά μέσω του αναπληρωτή υπουργού Χρήστου Σταϊκούρα, ο οποίος αντί να απολογηθεί για τους μέχρι τώρα λάθος υπολογισμούς του και τις ακόμα πιο λανθασμένες προβλέψεις του, συνεχίζει με το ψαλίδι στο χέρι να περικόπτει ό,τι περισσεύει από την προκρούστεια μνημονιακή κλίνη.
Πού θα σταματήσει αυτό; Μα, στην πλήρη ισοπέδωση, όταν το κοινωνικό κράτος γίνει μία έρημος…
Ο οικονομικός φωστήρας Χρήστος Σταϊκούρας, λοιπόν, που δεν καταφέρνει ούτε το 50% των εσόδων του κράτους να προβλέψει και να εισπράξει, απέστειλε σχετική εγκύκλιο σε όλους του φορείς ζητώντας μέχρι τις 15 Ιουλίου να ενημερώσουν το Γενικό Λογιστήριο για τα τέλη, εισφορές, φόρους χωρίς ανταποδοτικό χαρακτήρα που εισπράττουν αλλά και ποιες δαπάνες καλύπτονται από τα συγκεκριμένα έσοδα. Κι αυτό, διότι, θέλει, λέει να τελειώνει μ’ αυτά μέχρι το Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους.
Ποια είναι αυτά τα τέλη, όμως; Και πού πάνε;
Όπως, σωστά, επισημαίνει και ο Κώστας Τσαχάκης στην Ημερησία:
«Από μία πρώτη έρευνα που έχει ολοκληρώσει το υπουργείο Οικονομικών προέκυψε ότι οι δικαιούχοι των μη ανταποδοτικών χρεώσεων είναι κυρίως οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Βέβαια οι εισφορές υπέρ των Ταμείων αποτελούν κοινωνικούς πόρους και τυχόν κατάργηση τους θα τα οδηγούσε σε άμεσο οικονομικό “μαρασμό” και αδυναμία καταβολής παροχών και συντάξεων προς τους ασφαλισμένους.
Τα Ταμεία μέσω των κοινωνικών πόρων εισπράττουν 2 δισ. ευρώ ετησίως. Μόνο από την εισφορά υπέρ ΟΓΑ το όφελος είναι 1 δισ. Ευρώ».
Αυτά τα τέλη, λοιπόν, είναι οξυγόνο για τους Δήμους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Και, ασφαλώς, μπορεί κάποιος να μην τα δει ως άμεσα ανταποδοτικά, αλλά εμμέσως, τα περισσότερα εξ αυτών, αν όχι όλα, έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα από τη στιγμή που οι οργανισμοί στους οποίους καταλήγουν τα χρησιμοποιούν για να παράγουν κοινωφελές έργο.

Περίπου τόσες παροχές θα αφήσουμε...

Είναι ζήτημα κοινωνικής συμφωνίας και κοινού νου να αντιληφθούμε ότι ως πολίτες έχουμε χρέος να θυσιάζουμε ένα μίνιμουμ των χρημάτων μας για χάρη του κοινωνικού συνόλου, για να το πούμε με απλά λόγια. Οι παροχές δεν μπορούν να αφεθούν στην καλή θέληση των ιδιωτών και να μετατραπούν σε ελεημοσύνη.
Ασφαλώς, και κάποια τέλη πρέπει να εξορθολογιστούν, να προσαρμοστούν, ίσως, στις σημερινές ανάγκες, αλλά η κατάργησή τους θα καταδικάσει σε οριστικό μαρασμό ακόμα και τα (ω του θαύματος!) λιγοστά εναπομείναντα υγιή ταμεία.
Δείτε, ενδεικτικά, ποια είναι τα βασικότερα μη ανταποδοτικά τέλη και συνδυάστε τα με την προσφορά του κάθε οργανισμού, συλλόγου κ.λπ. για να καταλάβετε τι δεν θα υπάρχει μετά το Σεπτέμβριο:

Υπέρ Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης
- Τέλος ζύθου
- Τέλη διαφήμισης
- Τέλη κατάληψης κοινοχρήστων χώρων (τραπεζοκαθίσματα).
- Τέλος Ακίνητης Περιουσίας
- Τέλος παρεπιδημούντων

Υπέρ Ασφαλιστικών Ταμείων (κοινωνικοί πόροι)
Εισφορά υπέρ ΟΓΑ (σε χαρτόσημα)
Εισφορά επί των έργων (αφορά εργολήπτες) για το ΤΣΜΕΔΕ.
Εισφορά υπέρ του ταμείου νομικών
Αγγελιόσημο

Υπέρ διαφόρων
- Εισφορά στις τιμές των φαρμάκων υπέρ Φαρμακευτικού Συλλόγου
- Φόρος δημοσίων θεαμάτων
- Εισφορά 2% υπέρ της δασοκτονίας
- Εισφορά υπέρ ποδοσφαιρικών (ερασιτεχνικών) ομοσπονδιών
- Τέλη υπέρ Επιμελητηρίων, σωματείων και συλλόγων
- Δασμοί για την ενίσχυση του ΕΟΤ

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Κυβέρνηση ατομική βόμβα καταστολής και ισοπέδωσης

Βλέποντας κανείς προσεκτικά τα ονόματα που απαρτίζουν αυτή την κυβέρνηση που ορκίστηκε σήμερα το μεσημέρι πείθεται οριστικά για το γεγονός ότι η ΕΡΤ ίσως ήταν η αφορμή κι όχι η αιτία της κυβερνητικής «κρίσης». Ίσως, ακόμα, και ο από μηχανής θεός...

Μπορεί ακόμα και να υποθέσει ότι η τρικομματική, η τρόικα εσωτερικού, δηλαδή, έπαιξε και ένα έξυπνα σκηνοθετημένο παιχνίδι αν θελήσει να μπει και στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας χωρίς, αυτή τη φορά, να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί γραφικός.

Καταρχήν, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι αλλαγές που έγιναν είναι δύο:

1. Αντικαταστάθηκαν οι υπουργοί που είχαν οριστεί από τη ΔΗΜ.ΑΡ, η οποία ούτε το κόστος συμμετοχής της με δικά της στελέχη στην κυβέρνηση πήρε ποτέ ούτε και το κόστος της εφαρμογής σκληρότερων και ακόμα αντιλαϊκότερων μέτρων θα εισπράξει απευθείας. Ή, τουλάχιστον, αυτό πιστεύουν τα στελέχη της.
2. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως και κυρίως υπεύθυνος για δύο μνημόνια, πριν «υποχρεωθεί» στη συνεργασία με τη ΝΔ και τη ΔΗΜ.ΑΡ ώστε να διασωθεί αγοράζοντας χρόνο, αναλαμβάνει το ρόλο που του αναλογεί. Δηλαδή, αυτόν του συμπρωθυπουργεύοντος και όσο κι αν ο όρος είναι καινοφανής η αλήθεια είναι αυτή. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μοιάζει να προσπαθεί να αποκοπεί από το υπό πλήρη κατάρρευση κόμμα του οποίου ηγείται.


Οι αλλαγές αυτές των προσώπων με τους συγκεκριμένους υπουργούς, κυρίως από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, ενισχύουν την πεποίθηση των ανησυχούντων για λήψη πολύ σκληρότερων και ωμών αντιλαϊκών μέτρων που θα ξεκινήσουν να έρχονται άμεσα.

Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η διαπραγμάτευση στην οποία αναμένεται να μπει ο Παντελής Καψής με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, αφού αυτό το ρόλο αναλαμβάνει, να γίνει και η κουρτίνα που θα κρύψει τη λήψη αυτών των μέτρων.

Όπως, πιθανότατα κουρτίνα ήταν και η δήθεν δυσαρέσκεια της ΔΗΜ.ΑΡ με την ΕΡΤ και με την αντιδημοκρατική στροφή της κυβέρνησης. Θαρρείς και μέχρι τώρα λειτουργούσε δημοκρατικά όταν βασάνιζε, συνελάμβανε προληπτικά, επιστράτευε, δολοφονούσε μετανάστες είτε ως φυσική αυτουργός είτε ως ηθική. Άλλωστε, αυτή η κυβέρνηση κουβαλά πολύ αίμα στα ρούχα της.

Η «αποχώρηση» της ΔΗΜ.ΑΡ έγινε επειδή απλούστατα τελείωσε ο ρόλος της. Καταλυτικός μεν, καθώς η επίκληση της δήθεν αριστερής ταυτότητας έπειθε τους πολίτες καλύτερα για την αναγκαιότητα των μέτρων, βρώμικος και υπόγειος δε, καθώς ουδέποτε ξεκαθάρισε το πώς και το γιατί μπήκε στην κυβέρνηση.

Τώρα, μάλιστα, αποπροσανατόλισε με μία δήθεν κυβερνητική κρίση, η οποία δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα αφού ο Φώτης Κουβέλης απλώς δεν συμμετέχει, αλλά εξακολουθεί να στηρίζει και δεν χάνει ευκαιρία να το δηλώνει αυτό, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτός δεν θα πάει τη χώρα σε εκλογές.

Έτσι, καθώς η χώρα δεν θα πάει σε εκλογές λόγω του Φώτη Κουβέλη και καθώς η κυβέρνηση κερδίζει το χρόνο κομμάτι-κομμάτι, μπορούμε απλώς να περιμένουμε τα νέα μέτρα, το νέο μνημόνιο και το νέο φημολογούμενο δανεισμό, που θα σημάνει και νέα κουρέματα χρέους από τη μία και καταθέσεων (ώστε να ισοσκελίσουν οι δανειστές) από την άλλη. Γνωρίζουν, όμως, κι οι ίδιοι ότι αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ. Άρα, μπορούμε να αναμένουμε και πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς ισοπέδωσης.

Οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης αναλαμβάνουν ρόλους σε υπουργεία που παίζουν σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση των εφαρμοστικών των μνημονίων και είναι γνωστό τοις πάσι ότι είναι υπέρμαχοι του νεοφιλελευθερισμού. Ακόμα κι ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης φημολογείται εδώ και καιρό ότι είναι με το ένα πόδι στη ΝΔ! Οι λοιποί ακραίοι, όπως Βρούτσης – Χατζηδάκης, ως ήταν αναμενόμενο δεν ενοχλήθηκαν. Ο ένας ισοπεδώνει εργασιακά δικαιώματα κι ο άλλος δημόσια περιουσία.

Ο δημοκρατικός κόσμος και τα αντίστοιχα ΜΜΕ έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάθεση του υπουργείου Υγείας στον Άδωνη Γεωργιάδη θεωρώντας ότι οι ακροδεξιές θέσεις του θα προκαλέσουν βίαιες παρεμβάσεις στα νοσοκομεία έναντι των μεταναστών. Δικαίως…

Όμως, αυτό που πρέπει να απασχολεί περισσότερο είναι η τοποθέτηση του Χαράλαμπου Αθανασίου στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο συνδυασμός του με το Νίκο Δένδια στο υπουργείο Προ.Πο συνθέτει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ καταστολής. Γνωστές οι ακραίες θέσεις και των δύο στα θέματα μετανάστευσης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Γνωστές και οι ακροδεξιές πεποιθήσεις τους. Γνωστή και η «αυστηρότητά» τους.

Όσοι είχαν μιλήσει για δυναμίτη όταν ο Νίκος Δένδιας ανέλαβε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ως πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας, δηλαδή, τώρα θα πρέπει να μιλούν για ατομική βόμβα στον τομέα των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Όταν, μάλιστα, τα συνδυάσεις και με τη Χρυσή Αυγή τότε μπορείς να είσαι βέβαιος και για μαύρη τρύπα που απειλεί να μας καταπιεί.

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Νά 'χε η διακυβέρνηση μπάρες

ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ ή ΑΕ; @ Συσκέψεις επί συσκέψεων για να καταλήξουν @ Συμβουλεύτηκαν και το Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος μένει αδιάφορος @ αλλά συμβούλεψε για ΕΠΕ @ μετατρέποντας το Π σε Πλήρους @ από Περιορισμένης @ Ευθύνης, όμως @ δηλαδή υπεύθυνος μα όχι και ιθύνων @ διότι ο Στουρνάρας δεν παραχωρεί τον τίτλο του εύκολα @ ως έχων και το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών @ και τώρα που βρήκαμε τον Πλήρους Ευθύνης @ ας ξεκαθαρίσουμε και με την ΕΡΤ @ πριν τελειώσουν κι οι μουσικοί @και δηλώσει συμμετοχή κι ο Γιώργος Νταλάρας @ ο οποίος μπορεί να καλέσει και τον Αλ Ντι Μεόλα @ κι αρχίσει νέος κύκλος εμφανίσεων απ’ το εξωτερικό @ και πώς να ρίξεις ξύλο με απευθείας μετάδοση Eurovision @ θα τριγυρνούν κι οι Scorpions στα μέρη μας @ αντιδρά κι ο Αβραμόπουλος @ διότι η ΕΡΤ έχει κάγκελα @ πολλά κάγκελα @ τα οποία σίγουρα χρειάζονται redecoration @ κι έριξε την ιδέα @ να γίνουν σαν τις μπάρες της οθόνης @ σε διάφορα χρώματα @ και μετά ας γίνει η εισβολή @ να έχουμε να δείξουμε και κάτι καλαίσθητο προς τα έξω @ ιδέα με την οποία συμφώνησε η Ολγα Κεφαλογιάννη @ και αμέσως ανέθεσε σε διαφημιστική της Μ. Βρεττανίας @ μία καινοτόμο διαφημιστική καμπάνια @ με το μεταμοντέρνο της οθόνης-μπάρα @ σε παραλληλισμό με τους κίονες του Παρθενώνα @ και το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα @ Η ιδέα ενθουσίασε τον κ. Δένδια @ που ζήτησε με τη σειρά του να αναλάβει το υπουργείο Δικαιοσύνης @ και όλοι έμειναν κάγκελο @ μα τους εξήγησε ότι το νέο σύνθημα διακυβέρνησης @ θα είναι… @Κάγκελα Παντού @ πολύχρωμα κάγκελα @ στις οθόνες, στις ΕΡΤ, στα υπουργεία, στα αρχαία @ στις φυλακές @ και ποιος μπορεί περισσότερο υπεύθυνα @ και αποτελεσματικά @ να υλοποιήσει μία τέτοια ιδέα @ και στις φυλακές; @ Η ιδέα της κ. Βούλτεψη @ να επεκταθεί αυτό και σε στολές φυλακισμένων @ απορρίφθηκε @ ως εξόχως δαπανηρή @ παρότι ο κ. Δένδιας αντέτεινε @ ότι θα μπορούσε να υλοποιηθεί οικονομικά @ εάν εκμεταλλεύονταν το διάσημο έγκλειστο @ Βασίλειο Κωστέτσο @ ο οποίος, όμως, αρνήθηκε @ παρότι του προτάθηκε η πλήρης απαλλαγή του @ καθώς επέμεινε ότι οι νέες στολές @ θα έπρεπε να είναι φλοράλ @ για άνοιξη – καλοκαίρι 2015 @ και μαύρες με μαιάνδρους @ για φθινόπωρο – χειμώνα 2015 @ οπότε το σύνθημα εμπνεύσεως του νυν υπουργού ΠΡΟΠΟ @ πήγαινε περίπατο @ Ο Ευάγγελος Βενιζέλος @ συμφώνησε @ με τη ριγέ ιδέα @ καθότι η κάθετη ρίγα δείχνει το σώμα πιο λιγνό ενώ δίνει και μία αίσθηση κομψότητας και φινέτσας στο στυλ @ όπως του είπε η Αφροδίτη Αλσαλέχ @ και συμφώνησε κι η Μαρία Δαμανάκη @ που εκλήθη εκτάκτως από τας Βρυξέλλας @ να προσφέρει τη στιλιστική της τεχνογνωσία @ και η παρολίγον κυβερνητική κρίση @ λόγω ΕΡΤ @ έληξε αισίως @ διαψεύδοντας και όσους @ πίστευαν ότι @ θα γινόταν @ της π……ς το κάγκελο @ Μία ΕΠΕ @ δεν κλείνει έτσι εύκολα @ και με το Βαγγέλη @ σε θέση @ πλήρους ευθύνης @ Το έλεγε εξ αρχής @ μα κανείς δεν τον άκουγε @

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

The punk smoker: Κάθε πόλη και στάδιο κάθε οικογένεια κι ένα εργαζό...

The punk smoker: Κάθε πόλη και στάδιο κάθε οικογένεια κι ένα εργαζό...: 14 νοσοκομεία κλείνουν επειδή η κυβέρνηση εξορθολογεί τις δαπάνες… Όμως, η ΑΕΚ είναι ακόμα χωρίς γήπεδο. 240 σχολεία κλείνουν ...

Κάθε πόλη και στάδιο κάθε οικογένεια κι ένα εργαζόμενο


14 νοσοκομεία κλείνουν επειδή η κυβέρνηση εξορθολογεί τις δαπάνες…

Όμως, η ΑΕΚ είναι ακόμα χωρίς γήπεδο.

240 σχολεία κλείνουν ή συγχωνεύονται ή ψαλιδίζονται επειδή η κυβέρνηση δεν θέλει να πετάει χρήματα αλόγιστα…

Μα η ιστορική ΑΕΚ είναι ακόμα χωρίς γήπεδο.

52 οργανισμοί του δημοσίου κλείνουν για εξοικονόμηση χρημάτων…

Η ΑΕΚ, όμως, δεν μπορεί να μείνει άστεγη.

ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ, δύο μονάδες απεξάρτησης συγχωνεύονται κι ας μην έχουν σχέση μεταξύ τους (μάλιστα, διαφωνούν επιστημονικά) επειδή δεν είναι δυνατόν να σπαταλάμε χρήματα για εξαρτημένους…

Αλλά, η ΑΕΚ της προσφυγιάς θα μείνει χωρίς σπίτι;

2.600 υπάλληλοι της ΕΡΤ απολύονται εν μία νυκτί γιατί η τρόικα απαιτεί να μειωθεί το ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου…

Όμως, η ΑΕΚ είναι ιδέα.

4.000 άνθρωποι αυτοκτόνησαν, 1.600.000 έχουν μείνει άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι μετά βίας επιβιώνουν, ναρκομανείς πεθαίνουν χωρίς φροντίδα, άστεγοι γεμίζουν τα πεζοδρόμια, σπίτια χάνονται, καταθέσεις εξαφανίζονται, ζωές εξαϋλώνονται.

Μα, η ΑΕΚ είναι ιδέα, κουβαλά και κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες εν δυνάμει ψηφοφόρων.

Ε, διάολε, να μη δώσουμε και 20 εκατομμύρια να φτιάξει το «σπίτι» της;

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, κύριοι! Κι είναι βάρβαρο να μην έχει σπίτι μια ομάδα. Οι οπαδοί της ας βρουν μόνοι τους τον τρόπο για το δικό τους.

Στο κάτω-κάτω, τι είναι σημαντικότερο. Η ζωή σου ή η ανέλιξη ενός περιφερειάρχη;

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ΣτΕ: το πρώτο χώμα στο κουφάρι της ΕΡΤ;


Η χθεσινοβραδινή απόφαση του ΣτΕ για την ΕΡΤ μάλλον δεν πρόσφερε και πολλά στη διαμόρφωση του πολιτικού τοπίου και πρόσφερε λίγα στην ανατροπή του.

Είναι μία μικρή νίκη από την πλευρά του «μαύρου» και της πράξης νομοθετικού περιεχομένου αφού, νομίζω, για πρώτη φορά το ΣτΕ αναστέλλει μία τέτοια. Άργησε, βεβαίως, καθώς αυτή ήταν η 20η! Οι προηγούμενες δεκαεννέα είχαν καταποθεί χωρίς σάλτσα και χωνευτεί λίαν ευκόλως.

Κι εδώ, ασφαλώς, πρέπει να διερευνήσουμε και τον ρόλο του ΣτΕ στη διαμόρφωση των πολιτικών, αλλά και του πολιτεύματος, γενικότερα, και ειδικότερα του μνημονίου, το οποίο αλλοιώνει και το πολίτευμα. Διότι, ο ρόλος ενός ανώτατου δικαστηρίου δεν είναι το άνοιγμα της βαλβίδας της χύτρας για να βγει ο ατμός, μιας και αυτό έπραξε το ΣτΕ ζυγίζοντας τον κίνδυνο ανατροπής ή διάλυσης της κυβέρνησης και θεωρώντας ότι αυτό προείχε. Η προστασία, δηλαδή, της κυβερνητικής σταθερότητας. Αυτομάτως, λοιπόν, αναδείχθηκε σε ρυθμιστικό παράγοντα της πολιτικής ζωής, αλλά και του πολιτεύματος έχοντας νομιμοποιήσει όλες τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ώς τώρα.

Το δικαστήριο, επίσης, απέφυγε –μάλλον δικαιολογημένα- να πάρει θέση στην απόλυση των εργαζομένων αφήνοντας αυτό το θέμα να λυθεί από τα πιο αρμόδια δικαστήρια σε πρώτο βαθμό.

Παρενέβη, όμως, νομιμοποιώντας πλήρως το κλείσιμο της ΕΡΤ και παίρνοντας θέση στην ίδρυση του νέου φορέα απαιτώντας το διορισμό διαχειριστή που θα οδηγήσει «ομαλότερα» στο κλείσιμο του προηγούμενου.

Έτσι, δικαιολογημένα, ο Γιάννης Στουρνάρας βγήκε για να αναγγείλει με πανηγυρικό τρόπο ότι η κυβέρνηση κέρδισε και δικαιώθηκε διαπράττοντας ακόμα ένα unfair απέναντι στους δύο συνεταίρους της συγκυβέρνησης, την οποία υπηρετεί (ή, μήπως, καθοδηγεί;). Και είναι unfair μιας και οι άλλοι δύο (Βενιζέλος-Κουβέλης) εξακολουθούν να δηλώνουν ότι τίποτα δεν τελείωσε και -κάπως συγκεχυμένα και δειλά, είν’ η αλήθεια- να θεωρούν ότι η ΕΡΤ πρέπει να συνεχίσει ως ΕΡΤ και να συζητηθεί στη Βουλή η όποια μεταρρύθμιση ή αναδιάρθρωση, όπως αρέσκεται να την αποκαλεί ο Φώτης Κουβέλης.

Εδωσε, έτσι, και την ευκαιρία σε Φώτη Κουβέλη και Ευάγγελο Βενιζέλο να συνεχίσουν και τη φαρσοκωμωδία της... παθητικής αντίστασης.

Όμως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χθεσινή απόφαση του ΣτΕ έριξε το πρώτο χώμα στο κουφάρι της ΕΡΤ.

Από εδώ και πέρα, μένει να δούμε ποια θα είναι η στάση των εργαζομένων της ΕΡΤ και της ΠΟΣΠΕΡΤ που τους εκπροσωπεί. Θα συνεχίσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις θεωρώντας ότι το μόνο που κερδήθηκε σε αυτή τη μάχη είναι να φύγει το περίφημο μαύρο από την τηλεόραση; Ή θα συμβιβαστεί και θα επιστρέψει κανονικά στην καθημερινότητα με την όποια διαχειριστική διοίκηση, η οποία, μάλιστα, θα διοριστεί από την ίδια κυβέρνηση που έκλεισε τους διακόπτες;

Προσωπικά, πιστεύω, ότι η ΠΟΣΠΕΡΤ πρέπει να απαιτήσει η λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης να παραμείνει κάτω από τον έλεγχό της. Άλλωστε, πώς θα μπορέσουν να επιστρέψουν οι άνθρωποι που τους καταδικάζουν στην ανεργία και την ανυποληψία και να διοικήσουν;

Τα πρώτα σημάδια, δυστυχώς, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Ήδη από προχθές βράδυ οι γνωστοί δημοσιογράφοι-παρουσιαστές προσπάθησαν να πάρουν το πάνω χέρι δίνοντας τα διαπιστευτήριά τους για τη διάδοχη κατάσταση θέλοντας να διασφαλίσουν τη θέση τους (Σαράντης, Στάη, Δούκας κ.λπ.). Απεργοσπάστες και διατακτικοί των αφεντικών των ΜΜΕ παρήλασαν από τα στούντιο μιας τηλεόρασης που λειτουργούσε πειρατικά εξαιτίας τους! Δημοσιογράφοι που εξέφραζαν διαφορετική άποψη και εξέφεραν άλλο, μη μνημονιακό, λόγο, είτε υπέρ των εργαζομένων, απλώς, είτε υπέρ κάποιας παράταξης της αριστεράς διακόπτονταν και αντιμετωπίζονταν ως γραφικοί, όπως για παράδειγμα σήμερα το πρωί ο Τάκης Σαράντης διέκοψε συνάδελφο που κάνει ρεπορτάζ του ΣΥΡΙΖΑ με τον άκομψο τρόπο του ειρωνικού χαμόγελου και του «άστα αυτά τώρα να δούμε τα σοβαρότερα». Σοβαρότερα, την ώρα που η χώρα φλέγεται, ήταν κατ’ αυτόν, τα διεθνή!

Διέπραξε κι η ίδια η ΠΟΣΠΕΡΤ ένα λάθος όλες αυτές τις ημέρες αποδεχόμενη να μπει στην κουβέντα των μεταρρυθμίσεων χωρίς, ταυτόχρονα, να κάνει ξεκάθαρο ποιες είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις. Και οι μεταρρυθμίσεις είναι η εξής μία: κόψιμο του ομφάλιου λώρου με την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Αυτό δεν έγινε σαφές στους τηλεθεατές και ακροατές αυτών των ημερών.

Με αυτούς τους δημοσιογράφους θα μπορέσουν να συνεργαστούν οι υπόλοιποι που έδωσαν και δίνουν αυτό τον αγώνα; Διότι, αυτοί είναι που δημοσιογραφούν προσβλέποντας στην αποζημίωση των διοικητικών θέσεων ή των υψηλών και προνομιακών αποδοχών. Δεν φαντάζομαι, βεβαίως, να υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η όποια νέα διάδοχη κατάσταση από την κυβέρνηση δεν θα ακολουθήσει την ίδια τακτική. Ούτε, βεβαίως, να πιστεύουν οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ότι αυτά που αποκαλύφθηκαν από τους ίδιους μέσα σε αυτό το αγωνιστικό χρονικό διάστημα θα μπορέσουν να αποσιωπηθούν τώρα.

Από τα στούντιο παρήλασαν αδέσμευτα και μαχόμενα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, ανεξάρτητα media, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες που εδώ και τρία (ή και πολύ περισσότερα) χρόνια δεν είχαν τον τρόπο να περάσουν στον κόσμο. Σε αυτό τον κόσμο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ χρωστούν πολλά και δεν πρέπει να παρασυρθούν από τους «πετάω τη μπάλα στην εξέδρα» καλοθρεμμένους συναδέλφους τους ή συνεργάτες τους που μπαινοβγαίνουν στα κυβερνητικά γραφεία.

Ο Δημήτρης Τρίμης της ΕΣΗΕΑ έδειξε να έχει κατανοήσει πλήρως αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται τώρα και να καλεί σε συνέχιση του αγώνα. Η ΠΟΣΠΕΡΤ ακόμα δεν έχει εκδώσει κάποια ανακοίνωση και δεν έχει πάρει θέση.

Πάντως, αν αυτός ο αγώνας χαθεί θα σημάνει και το οριστικό τέλος σε όποια διεκδίκηση μιας και –σωστά, κατά τη γνώμη μου- αναδείχθηκε από την αριστερά και τις υπόλοιπες αντιμνημονιακές δυνάμεις σε αιχμή του αγώνα, αλλά είναι και η δεύτερη μεγάλη μάχη, μετά από αυτή των καθηγητών, που θα έχει χαθεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Αν αυτός ο αγώνας χαθεί θα δείτε μέσα στην, κρατική πια και όχι δημόσια, ραδιοτηλεόραση, ακόμα και τη Χρυσή Αυγή!

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Μη με μετράς άλλο, ρε μαλάκα!

22%...
23%...
22,2%...
21,5%
%... %... %... %... %... %... %...%
20% είμαι σήμερα… Ουφ…
Αύριο, με λίγη προσπάθεια ίσως φτάσω το 20,2%... Ουφ…
Λίγο ακόμα θα περάσω τον αντίπαλο. 0,2% , μπροστά μου είναι…
Σε θέλω… Σε χρειάζομαι… Μου είπε…
Χθες φορούσε ένα τζιν κι ένα φθαρμένο μπλουζάκι…
Σε χρειάζομαι…
Άντε γαμήσου, του είπα…
Την επόμενη έβαλε ένα φθαρμένο τζιν κι ένα φθαρμένο μπλουζάκι…
Ρε, άντε και γαμήσου!, είπα από μέσα μου…
Σαν κάτι να κατάλαβε στο ύφος μου.
Θέλεις το χαμόγελο; Δεν ήταν δα και το πιο ειλικρινές και εγκάρδιο. Το χαρίζω καθημερινά στους γείτονες που ξεπαρκάρουν τα αυτοκίνητα με κείνη τη γαμημένη από συνήθεια καλημέρα ανάμεσα από τα σφιγμένα δόντια…
Σε χρειάζομαι…
0,1% θέλω να τον πιάσω αυτόν που έφερε τη ζωή σου τα πάνω-κάτω…
Άντε γαμήσου κι εσύ κι αυτός, γρύλισα σχεδόν από μέσα μου.
Δεν πέρασαν πολλές ημέρες… Καμιά βδομάδα, βία… Το φθαρμένο τζιν σκίστηκε, μα δεν το άλλαξε. Το μπλουζάκι είχε φθαρεί ακόμα περισσότερο…
Ήταν, όμως, μια καρικατούρα…
Τον πέρασες; τον ρώτησα…
Τώωωωραααα… Μου απάντησε με ένα χαμόγελο που έσκιζε σχεδόν τους κροτάφους του.
Να ‘σαι καλά, ευχαριστούμε και για τη βοήθεια, είμαστε πια 0,5% μπροστά. Αλλά, ο αγώνας δεν τελείωσε… Πρέπει να πάρουμε κεφάλι για τα καλά, να σιγουρευτούμε γι’ αυτό χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου και τη βοήθεια όλων.
Καλά, μαλάκας είναι; Σκέφτηκα…
Εγώ δεν βοήθησα, αλλά ούτε που ρώτησε…
Καμιά βδομάδα μετά, να σου τον μπροστά μου πάλι, με το τζιν σκισμένο, το μπλουζάκι τρύπιο και σανδάλια!
Χρειάζομαι τη βοήθειά σου!
Πάλι, ρε φίλε; Δε τον πέρασες;
Τώρα κατεβαίνω για δήμαρχος! Καιρός να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Αν δεν πάρουμε τις δημοτικές πρώτα δεν πρόκειται να τον ανατρέψουμε.
Αει στο διάολο, ρε συ… Ποιον;
Αυτόν που κατέστρεψε τις ζωές μας, τις έφερε τούμπα, που διέλυσε τον κοινωνικό ιστό, που μας πρόδωσε…
2-3 μήνες μετά, να σου τον πάλι μπρος στα πόδια μου….
Δεν θα απαλλαγώ με τίποτα απ’ αυτόν, σκέφτηκα…
Τώρα, βέβαια, φορούσε κοστούμι. Ιούνιος μήνας ήταν…
Δε σκάει ο μαλάκας, σκέφτηκα…
Ευχαριστώ για την υποστήριξη. Χωρίς εσένα δεν θα τα καταφέρναμε. Όμως, μην ξεχνάς…
Ο αγώνας δεν τελείωσε εδώ. Πρέπει να τους ανατρέψουμε!
Μπήκε σε μια λιμουζίνα με κρατικά νούμερα και εξαφανίστηκε…
2-3 χρόνια μετά ξανά…
Κατέβηκε από τη λιμουζίνα. Πέρασε από δίπλα μου… Δεν κοίταξε καν…
Ο ενικός είχε γίνει πληθυντικός και το βλέμμα απόμακρο…
Πέντε-έξι άνθρωποι ήμασταν μπροστά του, μας ήξερε όλους… Μα δεν κοιτούσε… Το βλέμμα στα σύννεφα… Σε ένα ορίζοντα απροσδιόριστο…
Σύντροφοι, σας ευχαριστούμε που στηρίξατε το δίκαιο αγώνα μας! Μαζί θα τους ανατρέψουμε! Σας χρειαζόμαστε όλους σ’ αυτό τον αγώνα.
Ήταν 1,2% μπροστά από τον αντίπαλο…
Μερικούς μήνες μετά οι εκλογές είχαν γίνει. Κέρδισαν με 1,8%. Ένα μόλις μήνα μετά τις εκλογές είχαν σχηματίσει κυβέρνηση με αυτούς που είχαν μείνει πίσω 1,8%.
Τι έγινε, σύντροφε; Τον ρώτησα αφελώς και ελαφρώς χαιρέκακα, το ομολογώ…
Τους περάσατε τελικά, έτσι;…
Ποιους; Μου απάντησε με το βλέμμα να κοιτάζει ένα απροσδιόριστο ορίζοντα…


Είχα μετρηθεί στο 0,2% και στο 0,1% γιατί ρωτήθηκα. Στο 1,8% όμως…;



*Ο punk smoker παρότι άνεργος σέβεται την απεργία και δημοσιεύει μόνο προσωπικές του σκέψεις και νέα που αφορούν την ΕΡΤ.

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Αντώνης Σαμαράς: αφελής ή απλώς ακροδεξιός;

Πού ακριβώς το πάει ο Σαμαράς;

Είναι απλά αφελής και κλωτσάει στο τέλος τον κουβά με το γάλα ή υπάρχει κάποιο άλλο σχέδιο πίσω από το κλείσιμο της ΕΡΤ και την υπόσχεση για επανίδρυσή της με άλλο όνομα και λιγότερους εργαζόμενους;

Τι τον έκανε να κλείσει την ΕΡΤ με συνοπτικές διαδικασίες μέσα σε λιγότερο από μία ημέρα;

Όσοι τον γνωρίζουν εικάζουν ότι υπεύθυνος για την απόφαση ήταν ο Γιώργος Μουρούτης, ο οποίος πάτησε επάνω στη μνησικακία που διακρίνει τον Αντώνη Σαμαρά. Κι ο Αντώνης Σαμαράς ποτέ δεν ξέχασε ότι δεν καλύφθηκε η επίσκεψή του στην Κίνα λόγω απεργίας. Βεβαίως, ποτέ δεν σκέφτηκε ότι, ίσως, η μη κάλυψη να τον ευνόησε αφού τα αποτελέσματα της επίσκεψης, πέραν της εικόνας υποδοχής, ήταν πενιχρά έως και ανύπαρκτα.

Δεν είναι και λίγοι, όμως, αυτοί που συνδέουν την πραξικοπηματική ενέργειά του με την ακροδεξιά μετατόπιση. Η πυγμή κι η αποφασιστικότητα (η αδίστακτη και σκληρή διακυβέρνηση) είναι στοιχεία που γοητεύουν τον ακροδεξιό ψηφοφόρο. Κι η γραμμή του ήταν ακροδεξιά από την πρώτη στιγμή διακυβέρνησης.

Τα επιχειρήματα του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου έχουν ήδη καταρριφθεί μέσα σε δύο-τρεις ημέρες το ένα μετά το άλλο:

Περί διαφθοράς… Όλοι γνωρίζουν ότι η διαφθορά κρύβεται πίσω από τους ίδιους.

Περί ζημιογόνου λειτουργίας… Ήταν ήδη γνωστά τα οικονομικά αποτελέσματα, τα οποία έδειχναν κέρδη άνω των 40 εκ. ευρώ.

Περί ακροαματικότητας-θεαματικότητας… Είναι γνωστό τοις πάσι ότι στο καταστατικό της εταιρίας απορρίπτεται το κυνήγι της θεαματικότητας.

Περί χαρατσιού… Μέσα σε ελάχιστο χρόνο ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε ότι πληρώνει το μικρότερο ανταποδοτικό τέλος από όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.

Άρα, ο Αντώνης Σαμαράς και η κυβέρνησή του, έχουν μείνει γυμνοί από επιχειρήματα.

Η μη πρόνοια κατοχύρωσης του υποτιθέμενου νέου ονόματος του νέου φορέα, ΝΕΡΙΤ, στο Internet, ωστόσο, προδίδει και ότι η κυβέρνηση είτε έδρασε γρήγορα προκειμένου να αιφνιδιάσει είτε λειτουργεί πρόχειρα άρα και επικίνδυνα.

Όπως, το ίδιο, προδίδει και ο μη υπολογισμός του αντίκτυπου εκτός συνόρων και πολύ περισσότερο μέσα στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία, αν μη τι άλλο, διατηρεί ακόμα ζωντανά τα αντανακλαστικά της σε θέματα ελευθερίας, ενημέρωσης και διακίνησης ιδεών, τουλάχιστον στο σκληρό της πυρήνα του Ευρώ.

Μία ακόμα βάσιμη εκδοχή είναι η δέσμευση της κυβέρνησης για απολύσεις. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που θα έχει αυτό το εγχείρημα της απομάκρυνσης 150.000 ανθρώπων ο Αντώνης Σαμαράς κινήθηκε για ακόμα μια φορά με τρόπο απότομο και "χοντροκομμένο", επαληθεύοντας το δόγμα του σοκ της Ναόμι Κλάιν.

Πιθανώς, να πίστεψε ότι η προπαγάνδα ετών εναντίον του δημόσιου τομέα και της ΕΡΤ καρποφόρησε και έφτασε ο καιρός για τη συλλογή των καρπών. Όμως, το σοκ των μαζικών απολύσεων εξακολουθεί να έχει αντίκτυπο σε ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας και όχι μόνο σε αυτό που διαθέτει αριστερά αντανακλαστικά και πλησιάζει το 40% με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα.

Το ίδιο και το σοκ της μαύρης οθόνης, όπως τονίστηκε από πολλούς. Η σφυγμομέτρηση της επόμενης ημέρας έδειξε ότι το 68% σχεδόν, διαφωνεί με το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Όμως, όσο κι αν ισχύει κάτι από τα παραπάνω ή ένας συνδυασμός αυτών εξακολουθεί να είναι ύποπτη η έλλειψη άμεσου σχεδίου μετάβασης. Υπό κανονικές συνθήκες η μετάβαση στο νέο φορέα θα έπρεπε να έχει γίνει χωρίς να σταματήσει ούτε για ένα λεπτό το πρόγραμμα της ΕΡΤ. Και ήταν πολύ εύκολο να συμβεί εάν υπήρχε ένας σχεδιασμός. Και μην πει κανείς για πιθανές απεργίες και αντιδράσεις των εργαζομένων. Ο Αντώνης Σαμαράς και οι κυβερνητικοί συνεταίροι του έχουν αποδείξει ότι δεν ορρωδούν προ αυτών και των εργασιακών δικαιωμάτων που, ούτως ή άλλως, κατήργησαν.

Τώρα, που συζητάμε για τουλάχιστον τρεις μήνες, λογικό είναι να αναζητάμε τι κρύβεται πίσω από αυτή την απόφαση.

Εκλογές με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση κλειστή ώστε η διαχείριση της κοινής γνώμης να είναι ευκολότερη από τα κυβερνητικά στην καθολική πλειοψηφία τους ιδιωτικά ΜΜΕ;

Αυτή θα ήταν η πιο ελαφριά ακροδεξιά εκδοχή μέσα στα πλαίσια του κοινοβουλευτισμού.

Την άλλη που σχετίζεται και με το ακραίο πρόσωπο καταστολής με βασανισμούς, προληπτικές προσαγωγές και αναίτιες συλλήψεις, διασυρμό άρρωστων ανθρώπων, επιστρατεύσεων εργαζομένων, εκβιασμών και παρακολουθήσεων δημοσιογράφων δεν θα ήθελα να την υιοθετήσω, αλλά περνά από το νου υποχρεωτικά…

Όπως κι αν έχει, η κίνηση του Σαμαρά τράβηξε τα πράγματα στα άκρα κι από τα άκρα που βρέθηκε δύσκολα γυρίζεις προς τα πίσω για να ισορροπήσεις τη ζυγαριά και σίγουρα αν το κάνεις θα θεωρηθείς χαμένος και, πιθανότατα, και καμμένο χαρτί.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, ίσως και η, εν είδη λαγού, πρόταση του Ψαριανού στη ΔΗΜΑΡ για νέο, κοινής αποδοχής –τύπου Παπαδήμου- πρωθυπουργό να έχει μία βάση κι ας έδειξε να περνάει στα ψιλά…

Προσοχή, λοιπόν, μιας και η συνεχής επίκληση της εκτάκτου ανάγκης είναι ικανή να οδηγήσει έναν ακροδεξιό πρωθυπουργό και μία ακροδεξιά συγκυβέρνηση ακόμα και στην αναβολή επ' αόριστον της λαϊκής ετυμηγορίας.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Παρακολουθήστε την ΕΡΤ


Ημι-δημοσιογραφία εναντίον ΕΡΤ

Διαβάζοντας τα τελευταία χρόνια την αρθρογραφία σε εφημερίδες και, κυρίως, Internet αναρωτιέμαι πώς η δημοσιογραφία κατάντησε ένα τόσο πρόχειρο αντικείμενο. Ένα πεδίο ασκήσεων ηλιθίων, ανόητων, μικρονόων, ημιμαθών και αμαθών (το πρώτο θαρρώ είναι χειρότερο). Ένα πεδίο μεταφοράς της τηλεοπτικής κουλτούρας της τσόντας και της βιάσης.

Το ποτήρι μου πια ξεχείλισε με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών που οδήγησαν στο πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ. Ενθεν κακείθεν η ανοησία έπεσε σαν ομίχλη επάνω στο τοπίο μιας ρημαδιασμένης δημοσιογραφίας ανάμεσα στα ερείπια μιας κάποτε δημοκρατίας.

Αντιλαμβάνομαι το πώς μπορεί να σκέφτεται ένας νεοφιλελεύθερος. Αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί να βλέπει τα πράγματα. Ένας πραγματικός νεοφιλελεύθερος, όμως, σαν το Γιάννη Στουρνάρα, ας πούμε. Όχι, και ένας ημι-νεοφιλελεύθερος ημιμαθής, ημιακόλουθος της συγκεκριμένης τάσης (αρνούμαι να την πω ιδεολογία).

Αυτοί οι «ημί», που όπως έλεγε κι η μάνα μου στον αδελφό μου, ο οποίος, συχνά-πυκνά, γκρίνιαζε, μπορούν να σκάσουν και γάιδαρο. Οι «ημί», που αχρηστεύουν με την αφελή οπτική τους κάθε επιχείρημα.

Διάβαζα στην Καθημερινή τον πρωτοσέλιδο πανηγυρικό για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Μιλούσε περί εξυγίανσης, περί αποφασιστικότητας, πυγμής που πρέπει να επιδείξει, επιτέλους, το κράτος. Πυγμής εναντίον ποιου; Εναντίον του ιδιοκτήτη που τον όρισε προσωρινό διαχειριστή της περιουσίας του; Μιας και ο αιρετός κρατικός λειτουργός είναι διαχειριστής της περιουσίας μας. Θα περίμενες από ένα δημοσιογράφο να το γνωρίζει αυτό. Να μπορεί να ξεσκονίσει λίγο το αντικείμενο για να δει κάτω από το λεπτό στρώμα σκόνης τι κρύβεται. Το στρώμα είναι πολύ λεπτό, σχεδόν ημιδιαφανές. Αλλά, δημοσιογράφος δεν είναι αυτός που εξυπηρετεί τα συμφέροντα το αφεντικού που την ίδια ημέρα αγόρασε κοψοχρονιά τα δικαιώματα του αγώνα μπάσκετ ΟΣΦΠ-ΠΑΟ, τα οποία είχε αγοράσει η ΕΡΤ έναντι 240.000 ευρώ.

"Η χώρα είναι στα νύχια ενός βλακώδους φανατισμού που τον συγκροτούν άγνοια, προκαταλήψεις, ημιμάθεια και η αίσθηση ότι όλοι είναι δυνάμει παράγοντες της δημόσιας ζωής", έγραψε κάποιος κύριος ονόματι Ηλίας Κανέλλης… Δημοσιογράφος που δεν γνωρίζει ότι σε μία δημοκρατία ο πολίτης είναι παράγοντας της δημόσιας ζωής; Και, θεωρεί ότι η υποστήριξη της ύπαρξης ενός δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα είναι ημιμάθεια και φανατισμός; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα υποστήριζε κάτι παρόμοιο και θα παρέμενε εκεί που είναι;

Στο site της LiFO, στη στήλη With Or Without You (πόσο αφελώς αυτοβαπτίζονται για να δείξουν τον ατομισμό τους, αλήθεια) η αρθρογράφος διακρίνει μονάχα έλλειψη ψυχραιμίας (sic) και προχειρότητα στο κλείσιμο με την υπογραφή ενός προσωρινού υπουργίσκου της δημόσιας (και όχι κρατικής, αγαπητή μου) ραδιοτηλεόρασης. Οι Ευρωπαίοι, πραγματικοί, συνάδελφοί της αφελώς διακρίνουν πραξικοπηματικές ενέργειες…

Και λίγο πιο κάτω μας προτρέπει…

«Η γιαγιά μου έλεγε πως ¨όταν η φωτιά έχει φουντώσει, ούτε αυτός που κρυώνει δεν πρέπει να την πλησιάζει". Κάντε, λοιπόν, όλοι ένα βήμα πίσω, αναζητήστε την χαμένη σας ψυχραιμία και σκεφτείτε πόσο χρόνο από την καθημερινότητά σας αφιερώνατε στην δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Έπειτα θυμηθείτε πόσες φορές βλαστημήσατε για το τέλος που συνόδευε το λογαριασμό της ΔΕΗ σας. Και τέλος, προσπαθείστε να ανακαλέσετε την τελευταία φορά που την παινέψατε.»

Αντιπαρέρχομαι την ορθογραφία του «προσπαθείστε» μιας και κάποιοι τη θεωρούν σωστή και προσωπικώς μου σηκώνει την τρίχα, και στέκομαι στα ερωτήματα. Δηλαδή; Αυτό που έχει σημασία είναι το αν οι πολίτες παρακολουθούσαν μαζικά τα δημόσια κανάλια; Δηλαδή, εσείς δεν έχετε εργαστεί ποτέ σε Μέσο που δεν είχε μαζική κυκλοφορία, ακροαματικότητα, θεαματικότητα; Σαν δημοσιογράφο δεν σας απασχόλησε ποτέ, επίσης, να δείτε τι είναι αυτό το τέλος; Και πότε ο πολίτης βλαστήμησε γι’ αυτό; Μήπως, όταν επί δεκαετία υποβλήθηκε από τους «δημοσιογράφους» των ιδιωτικών ανταγωνιστών της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης; Καταρχήν, το τέλος είναι ανταποδοτικό. Δεν είναι τίμημα για να παρακολουθείς, όπως για παράδειγμα τα λογής Nova, OTE TV κ.ά. Και θα ήταν καλό να αναφέρατε ότι είναι και το χαμηλότερο σε όλη την Ευρώπη.

Στην ίδια στήλη διάβασα και για ένα σάπιο αρχείο της ΕΡΤ. Από αυτό το σάπιο αρχείο, λίγη ώρα πριν, ευρισκόμενος μαζί με τους «φανατικούς» στο προαύλιο του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ άκουγα από τα ηχεία τις εκπομπές του Γεραμάνη, τις μεταδόσεις των μεγάλων αθλητικών στιγμών των εθνικών ομάδων, τραγούδια του Χατζιδάκι από το Γ Πρόγραμμα… Δίπλα σε… άθλιους κατασκηνωτές και διαδηλωτές και απλούς πολίτες που ποτέ δεν θα συναντούσες στα σαλόνια του κάθε διευθυντή εφημερίδας ή καναλιού.
Δεν είσαι δημοσιογράφος όταν ελαφρά τη καρδία και αφελέστατα εξάγεις συμπεράσματα βασισμένος στο θυμικό του λαού. Ημιδημοσιογράφος είσαι και ο όρος δεν γίνεται αποδεκτός διότι δεν υπάρχει ημιδημοσιογραφία, υπάρχει μόνο κειμενογράφος επ’ αμοιβή… Είτε αντιγραφέας είτε υποβολιμαίος…

Στην ίδια αυτή ομάδα έχουμε συναντήσει κατά καιρούς πλείστους όσους υπηρέτες των διαθέσεων και των ορέξεων των εργοδοτών. Ευδοκιμούν και στην εποχή μας. Μανδραβέλης, Δήμου, Πορτοσάλτε, Τρέμη, Πρετεντέρης, Τσίμας… Και πολλοί άλλοι, για να μην αδικώ όσους αναφέρω ονομαστικά. Όμως, οι προαναφερόμενοι, διαβιώνουν σε ένα κλειστό, πολυτελή κόσμο. Οι υπόλοιποι οφείλουν να έχουν υπόψη ότι οι θέσεις σ’ αυτό τον κόσμο είναι περιορισμένες και όσοι δεν καταφέρουν να μπουν θα μείνουν έξω ανάμεσα σε αυτούς που, αφελώς, έμειναν απ’ έξω να θεωρούν εαυτούς παράγοντες της δημόσιας ζωής. Οι εντός του πολυτελούς κόσμου, άλλωστε, δεν αποτελούν παράγοντες της δημόσιας ζωής διότι αυτή τη ζωή την απορρίπτουν εκ προοιμίου.

Καλή τύχη, λοιπόν, σε όλους τους «ημί».

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Τα ξένα ΜΜΕ για το λουκέτο στην ΕΡΤ


Ψηλά στα πρώτα θέματα για τα περισσότερα διεθνή ΜΜΕ ήταν η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ και η μεγάλη συγκέντρωση συμπαράστασης του κόσμου χθες, η οποία συνεχίζεται.

Οι δημοσιογράφοι εκτός συνόρων, εξακολουθούν να εργάζονται ως δημοσιογράφοι σε αντίθεση με τους εγχώριους οι οποίοι σχεδόν αποσιώπησαν τα γεγονότα: την κατάληψη του ραδιομεγάρου, τη βίαιη έφοδο της αστυνομίας στα σημεία των κεραιών και την τεράστια συμπαράσταση του κόσμου με τη μεγαλειώδη κινητοποίηση χθες βράδυ έξω από το κεντρικό ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, αλλά και στα παραρτήματα σε άλλες πόλεις.


Ο Guardian σε εκτενέστατο αφιέρωμα-ρεπορτάζ μιλάει για κλείσιμο το κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση, ενώ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στις κινητοποιήσεις και τις αντιδράσεις του κόσμου εντός και εκτός συνόρων, αλλά και στα social media. Διαβάστε εδώ


Οι NY Times υποστηρίζουν ότι το κλείσιμο ήταν μία κίνηση της κυβέρνησης κάτω από την πίεση των πιστωτών της και συνεχίζει σε μία αρκετά συντηρητική ανάλυση ρίχνοντας το βάρος στο «φορτωμένο» δημόσιο. «Το ελληνικό δημόσιο είναι φορτωμένο με υπαλλήλους που διορίστηκαν από πολιτικούς με αντάλλαγμα την ψήφο τους σε ένα σχήμα γνήσιου νεποτισμού» αναφέρει χαρακτηριστικά φέρνοντας ως παράδειγμα μία έκτακτη υπάλληλο του Δήμου Αθηναίων της οποίας η σύμβαση δεν ανανεώθηκε…Διαβάστε εδώ

Περισσότερο ουδέτερη η Le Monde, αποφεύγει να πάρει θέση, φιλοξενεί παρόλα αυτά ρεπορτάζ του Βαγγέλη Δεμίρη από τις Βρυξέλλες ο οποίος μιλάει για σκάνδαλο. Χρήζει αναφοράς το γεγονός ότι στην ιστοσελίδα του σήμερα η ΕΡΤ είναι πρώτο θέμα! Διαβάστε εδώ και εδώ




Η ισπανική El Pais συνδέει το κλείσιμο με το φιάσκο της Gazprom και αναφέρεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ χωρίς δημόσια ραδιοτηλεόραση! Διαβάστε εδώ



Το CNN μένει μόνο στην είδηση μεταδίδοντας τις δηλώσεις του Σίμου Κεδίκογλου. Διαβάστε εδώ


Το Al Jazeera κάνει εκτενή αναφορά στην κινητοποίηση των εργαζομένων και τη συμπαράσταση του κόσμου υποστηρίζοντας και αυτό ότι η απόφαση προκαλεί τριγμούς στην κυβέρνηση. Διαβάστε εδώ


Το BBC μας κάνει δεύτερο θέμα στην ιστοσελίδα του. Φιλοξενεί δηλώσεις της Οντίν Λιναρδάτου, υπεύθυνη του εξωτερικού ρεπορτάζ της ΕΡΤ. «Είμαστε σοκαρισμένοι και πολύ θυμωμένοι. Είναι απαράδεκτο για την ελληνική δημοκρατία να μην έχει δημόσια ραδιοτηλεόραση» δήλωσε η κ. Λιναρδάτου στο κεντρικό δελτίο του βρετανικού καναλιού. Φιλοξενεί, επίσης, τα κεντρικά θέματα των ελληνικών εφημερίδων (Βήμα, Έθνος, Αυγή, Καθημερινή) που είναι αφιερωμένα στην ΕΡΤ. Διαβάστε εδώ

Εν τω μεταξύ, από χθες υπάρχπουν hashtags στο twitter #Greece, #ERT μέσα από τα οποία διαβάζουμε για κινητοποιήσεις υποστήριξης σε όλη την Ευρώπη.


Τέλος, επιστολή προς τον Πρωθυπουργό απέστειλε η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση, η γνωστή EBU ζητώντας την ανάκληση της απόφασης για το κλείσιμο της ΕΡΤ τονίζοντας ότι «οποιεσδήποτε ριζικές αλλαγές στο δημόσιο σύστημα των ΜΜΕ θα πρέπει να αποφασιστούν μόνο μετά την ανοιχτή και περιεκτική δημοκρατική συζήτηση στο Κοινοβούλιο - και όχι μέσω μιας απλής συμφωνίας μεταξύ των δύο υπουργών της κυβέρνησης.» Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή εδώ

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Ανακοίνωση δημοσιογράφων ΕΡΤ

Μόλις τελείωσε η ανακοίνωση από τον Σίμο Κεδίκογλου του κλεισίματος της ΕΡΤ από απόψε τα μεσάνυχτα. Και αυτή είναι η ανακοίνωση των δημοσιογράφων της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΕΡΤ


Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από αυτούς που διαλύουν δημόσια νοσοκομεία, συγκοινωνίες, την Παιδεία και επί των ημερών τους έκαναν τη χώρα πρωταθλήτρια στην ανεργία.Ψιλά γράμματα για τους εγχώριους τροϊκανούς, ότι δεν θα οδηγήσει σε κανέναν δημοσιονομικό όφελος το κλείσιμο της ΕΡΤ. Άλλωστε οι εμπνευστές του δόγματος του «σοκ και δέος» είναι και οι εντολείς του δόγματος, «παρουσιάζουμε μόνο θετικές και ευχάριστες ειδήσεις», η νέα ονομασία της κυβερνητικής προπαγάνδας. Και μόλις ήρθαν σε επαφή με την πραγματικότητα και όταν οι ειδήσεις και η κοινωνική πραγματικότητα, είναι σε αναντιστοιχία με το προφίλ που θέλουν να παρουσιάζει η κυβέρνηση, τότε τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα και ας μην μεταδίδονται ειδήσεις και ας κλείσουμε το βασικό φορέα που επιτελεί αυτό το έργο. Δεν Θα τους αφήσουμε Η ΕΡΤ είμαστε όλοι Είναι το τελευταίο κάστρο πολιτισμού. Είναι η Φωνή της Ελλάδας στα τέσσερα τέταρτα του κόσμου».

Διαβάστε ακόμα: Κλειστόν λόγω πράξης υπουργού

Κλειστόν λόγω πράξης υπουργού


Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου οι οποίες επιτρέπουν τη συγχώνευση ή το κλείσιμο οργανισμών και φορέων του δημοσίου με απλή εντολή των αρμόδιων υπουργών, κατέθεσε σήμερα η κυβέρνηση.
Αυτή είναι η λιτή είδηση…
Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση κλείνει και το κεφάλαιο των απολύσεων, καθώς, με πρώτη την ΕΡΤ, σκοπεύει να ξεκινήσει το πογκρόμ, στην πραγματικότητα, εναντίον των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Με την υπογραφή και μόνο του αρμόδιου υπουργού η ΕΡΤ αναμένεται να κλείσει, ίσως και αυτή την εβδομάδα, για κάποιο –άγνωστο πόσο μεγάλο- χρονικό διάστημα για να ξανανοίξει με την πρόσληψη 1.500 περίπου ατόμων μέσω ΑΣΕΠ.
Η ΕΡΤ θα είναι μόνο η αρχή. Θα ακολουθήσουν όσοι οργανισμοί, πιθανώς, κρίνονται προβληματικοί.
Όμως, η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν είναι κάτι τόσο απλό και κεντρικό ζήτημα δεν είναι μόνο η απόλυση κάποιων χιλιάδων ή εκατοντάδων εργαζομένων. Είναι η φίμωση και η στέρηση του δικαιώματος ενημέρωσης του ελληνικού λαού, κάτι που ήδη επιχείρησε να πράξει η τρικομματική κυβέρνηση. Και τώρα, περνά στο τελικό στάδιο.
Το επόμενο βήμα, ίσως να προβλέπει και τη συμμετοχή ιδιώτη ενώ θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι όλες οι παραγωγές θα εκχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα και η χειραγώγηση θα είναι πλέον απόλυτη.
Και για τους αμφισβητίες και καχύποπτους που θεωρούν ότι η κρατική ραδιοτηλεόραση ήταν πάντοτε ένα απλό κυβερνητικό όργανο να πω ότι τη στιγμή που γράφεται αυτή η είδηση οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ εκπέμπουν δελτίο ειδήσεων των εργαζομένων και οι εξελίξεις αναμένονται…

Διαβάστε ακόμα: Ανακοίνωση δημοσιογράφων ΕΡΤ

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

The punk smoker: Greekovery με αέρια

The punk smoker: Greekovery με αέρια: Do not disturb. I'm on Greekovery Βρε Δε Πα να γ@#$%εί είπε ο Ρώσος κι ο Αντώνης άκουσε μόνο το ΔΕ ΠΑ καθώς τη στιγμή της αγενέσ...

Greekovery με αέρια

Do not disturb. I'm on Greekovery

Βρε Δε Πα να γ@#$%εί είπε ο Ρώσος κι ο Αντώνης άκουσε μόνο το ΔΕ ΠΑ καθώς τη στιγμή της αγενέστατης έκφρασης του ρώσου επιχειρηματία ο Πρωθυπουργός, ως απλός άνθρωπος, αισθάνθηκε μία στομαχική διαταραχή που συσσώρευσε αέρια τα οποία πίεζαν να εκλυθούν. Πιέστηκε τόσο πολύ να τα συγκρατήσει που βούλωσαν τα αυτιά, κοκκίνησε ολόκληρος και ο ρώσος ολιγάρχης τον παρακολουθούσε περιχαρής θεωρώντας ότι η αντίδραση αυτή προκλήθηκε από την ειλικρινή του άρνηση. 

Πανηγυρισμοί, ένας χαμός στο Μαξίμου! 

Πουλήσαμε τη ΔΕΠΑ!

Bravo Αντώνη! Φώναζε ο Σίμος.

Τι έχει να πει ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα, ρώτησε με τη γνωστή συνωμοτική του αφέλεια ο Γιώργος Μουρούτης. Αν γυρίζαμε στη δραχμή δεν θα πουλούσαμε τίποτα.

Παρολίγο θα γινόμασταν Συρία, επεσήμανε στους δημοσιογράφους με σοβαρότητα ο πάντοτε ολιγόλογος και μετρημένος υπουργός οικονομικών, κ. Στουρνάρας.

Εν τω μεταξύ, η μυρωδιά του φυσικού αερίου είχε βαρύνει την ατμόσφαιρα στο μέγαρο Μαξίμου. Τα παράθυρα έμεναν μονίμως ανοιχτά, μα τίποτε... Η μυρωδιά εκεί επέμενε.

Διότι, αμέσως μετά την αποχώρηση του ρώσου ο πρωθυπουργός απελευθέρωσε μία μεγαλοπρεπή πορδή.

Όμως, είχε και αέρια για αρκετό καιρό. Οι στομαχικές διαταραχές ήταν συχνότατες και ακολουθούσε ειδική θεραπεία που του σύστησαν γιατροί από την Ευρώπη.

The prime minister is on greekovery, απαντούσαν οι συνεργάτες του στα τηλέφωνα.

Αλλη ποιότητα τα πρωθυπουργικά αέρια, ψιθύριζαν μεταξύ τους οι καθαρίστριες κάθε πρωί...

Πέρασαν οι ημέρες, έγιναν εβδομάδες κι έφτασε η αποφράδα στιγμή του ανοίγματος των προσφορών.

Τίποτα...

Κάτωχρος ο πρωθυπουργός αναρωτιόταν τι θα έλεγαν τώρα κι ακόμα αναζητούσε τους λόγους που ο ρώσος υποχώρησε. Ποτέ να μην εμπιστεύεσαι ρώσο, έλεγε από μέσα του...

Κι η μυρωδιά του φυσικού αερίου δεν έλεγε να φύγει από το μέγαρο...

Πότισε τους τοίχους και τις κουρτίνες...