Τα κίβδηλα ΟXI

Μετά και τις εξελίξεις με την Κύπρο γίνεται ακόμα πιο προφανές ότι η Γερμανία βαδίζει με σχέδιο οικονομικής κατάκτησης ολόκληρης της Ευρώπης και οι υπόλοιπες χώρες καθοδηγούμενες από ηγέτες που όχι μόνο δεν αίρονται των περιστάσεων, αλλά δεν μπορούν καν να κυβερνήσουν με προοπτική μεγαλύτερη της μίας ημέρας, σύρονται στην καταστροφή τους παραδομένες.

Ο οικονομικός ιμπεριαλισμός των Γερμανών δεν ορρωδεί προ ουδενός έχοντας διασφαλισμένα τα νώτα του από Αμερικανούς και Ρώσους. Και λειτουργεί ως μία νέα πανευρωπαϊκή Καμόρα, εκβιάζοντας λαούς, τοποθετώντας εισπράκτορες και τοποτηρητές, μικρότερους ή μεγαλύτερους νονούς, μοιράζοντας περιοχές ευθύνης στον καθένα τους, τιμωρώντας για παραδειγματισμό…

Κάπως έτσι βρέθηκε κι η Κύπρος παιχνίδι στα χέρια τους. Το θύμα που θα αποτελούσε το καλό παράδειγμα για τα κακά παιδιά του νότου σε ένα σενάριο που λίγα έχει να ζηλέψει από τις ταινίες του Σκορσέζε ή του Λεόνε.

Ηταν σχεδόν βέβαιο ότι η Κύπρος θα έλεγε «Όχι». Κι αυτό το «Όχι» θα έπρεπε να γίνει ένα καλό παράδειγμα για τους πιθανούς μελλοντικούς αρνητές του μνημονίου. Κι αυτό το «Όχι» έγινε το τσιμέντο στα πόδια της  Κύπρου που πλέον βρίσκεται βυθισμένη κάπου στη Μεσόγειο.

Ο Αναστασιάδης γνώριζε από πριν. Και το κόμμα του γνώριζε… Γνώριζε ότι θα απείχε στην πρώτη ψηφοφορία και γνώριζε ότι στη δεύτερη, μετά από μία «στημένη» διαπραγμάτευση που στην ουσία δεν έγινε ποτέ, θα περνούσαν τα μέτρα, με βασικό αυτό του κουρέματος των καταθέσεων. Κι έπειτα θα ακολουθούσε ένα καλοστημένο θεατρικό με καλούς και κακούς τραπεζίτες, διεφθαρμένους πολιτικούς, εξαρτημένα κόμματα… Η αποδόμηση του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας με ένα πιο ύπουλο τρόπο από αυτόν που υιοθετήθηκε στην Ελλάδα.

Τώρα, μάλιστα, διαθέτει κι ένα καλό άλλοθι διάσωσης της εθνικής υπερηφάνειας. Αντισταθήκαμε!

Το μήνυμα πέρασε: τα ‘Όχι» σας οδηγούν σε ακόμα σκληρότερα μέτρα. Με τη σιωπή και την υπακοή θα κερδίσετε ευνοϊκότερη μεταχείριση.

Ο βιασμός είναι μοιραίος. Οπότε… 

Καθίστε καλά και απολαύστε τον.