Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Ο Πέτρος και οι δηλώσεις

Ο Πέτρος Τατσόπουλος διαθέτει ένα εκρηκτικό ταμπεραμέντο, που κάνει πολλούς να τον παρεξηγούν. Έχει, όμως, και μία «αφέλεια» στον πολιτικό του λόγο που κάνει ακόμα περισσότερους να του επιτίθενται άλλοτε δικαίως και άλλοτε αδίκως. Έτσι, και σήμερα, για άλλη μια φορά, προκάλεσε δηλώνοντας σε πρωινή εκπομπή της τηλεόρασης του Αnt1 ότι δεν αποκλείει ακόμα και μετεκλογική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ προκειμένου να υπάρξει κυβέρνηση!

Δεν ήταν δα και η πρώτη φορά που μία δήλωσή του προκάλεσε έκπληξη, δυσμενή σχόλια, οργή σε αρκετούς. Δεν είναι εύκολο να κρίνεις αν η συμμετοχή του στην πολιτική ζωή μέσω της κατάκτησης μίας κοινοβουλευτικής έδρας είναι σωστή ή λάθος τόσο από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη δική του. Προσωπικά, τη θεωρώ λάθος και για τους δύο. Στις επιλογές προσώπων για τα ψηφοδέλτια πολλές φορές τα κριτήρια ακόμα και των αριστερών κομμάτων δεν είναι δα και τόσο αντικειμενικά και ανιδιοτελή. Κρύβουν και αρκετές σκοπιμότητες. Αρκεί να κοιτάξουμε τη σύνθεση των κοινοβουλευτικών ομάδων τους για να το αντιληφθούμε, καθώς μέσα θα συναντήσουμε πολλά πρόσωπα που έγιναν γνωστά από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο (λιγότερο) ή από ένα συγκεκριμένο life style που ακόμα δεν μας έχει εγκαταλείψει πλήρως, παρά την κρίση.

Τις περισσότερες φορές η επιλογή έχει να κάνει με την αναγνωρισιμότητα και όχι με το ιδεολογικό υπόβαθρο ή την πραγματική κοινωνική προσφορά του προσώπου που επιλέγεται. Άλλες φορές, έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του. Αν μπορεί να προκαλεί τότε μας κάνει διότι στρέφει τα μάτια επάνω του. Θετικά ή αρνητικά, δεν ενδιαφέρει τόσο. Αρκεί που προκαλεί και ακούγεται. Πάντοτε, θα υπάρξει και ένα μέρος του κόσμου που θα σταθεί υπέρ του.

Δεν γνωρίζω αν ο Πέτρος Τατσόπουλος είναι μία τέτοια περίπτωση και πώς, άλλωστε, αφού δεν γνωρίζω προσωπικά τον άνθρωπο. Όσα συμπεράσματα εξάγω γι’ αυτόν είναι μονάχα μέσω της δημόσιας εικόνας του. Εικόνα που άλλες φορές με κάνει να τον θεωρώ ένα μεγάλο παιδί και ένα ρομαντικό «τυχοδιώκτη» της πολιτικής και άλλες τον λάθος άνθρωπο στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Άλλες, πάλι…

Οι δηλώσεις του, μέχρι σήμερα, έχουν προκαλέσει πολλές φορές το μένος των αντιπάλων και, κυρίως, της Χρυσής Αυγής. Μερικές, όμως, από αυτές  προκάλεσαν αρνητικά σχόλια από τους ανθρώπους και τους ψηφοφόρους της παράταξής του, κυρίως, τα τελευταία δύο περίπου χρόνια και σε ό,τι αφορά τις πιθανές ή μη συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να καταφέρει να ανατρέψει τα μνημόνια και το σημερινό status quo.

Ας δούμε κάποια δείγματά τους, τα οποία, ίσως και να δικαιολογούν όλες αυτές τις αντιδράσεις.


24 Απριλίου 2012: «Ο Πάνος Καμμένος, με νέες δηλώσεις του, πέρασε διακριτικά από τη διεκδίκηση της πρώτης θέσης στις εκλογές στη διεκδίκηση του αυτοδύναμου πρώτου κόμματος -και καθότι large εξ ιδιοσυγκρασίας, προτείνει εν τοιαύτη περιπτώσει και συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην κωλύεται από τη γενναιοδωρία του και ας μην αυτοπεριορίζεται. Εικάζω ότι, έως την επόμενη Κυριακή, την ώρα που θα ανοίγουν οι κάλπες, θα θεωρεί εφικτό στόχο και τη διακυβέρνηση της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας» έγραψε στο λογαριασμό του στο facebook.

14 Μαϊου 2012: Σε διαδικτυακή εκπομπή τα βάζει με τον προκλητικό κ. Σταυρίδη που μήνες μετά ανέλαβε το ΤΑΙΠΕΔ. 


21 Νοεμβρίου 2012: Δηλώνει σε συνέντευξή του στο περιοδικό Crash. "Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα και αυτοί της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να με αποκαλούν αδερφή".

30 Απριλίου 2012: Εξανίσταται με την, επίσης προκλητική, Τάνια Ιακωβίδου της Νέας Δημοκρατίας.


6 Φεβρουαρίου 2013: Επιτίθεται στο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νάσο Θεοδωρίδη για τις δηλώσεις του περί Ιμίων. «Με τα εθνικά θέματα δεν παίζουμε. Δεν μπορεί κανένα μέλος και κανένα στέλεχος κανενός κόμματος να προβάλλει τις προσωπικές του θέσεις για την εξωτερική πολιτική και το κόμμα του -τουλάχιστον- να μην τον επαναφέρει πάραυτα στην τάξη. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νοημοσύνη για να κατανοήσει κάποιος πόση ζημιά κάνει αυτή η τακτική, ούτε ιδιαίτερη εθνική ευαισθησία. Κοινή λογική χρειάζεται»


30 Μαϊου 2013: Στέκεται στο πλευρό της κ. Ρεπούση με ανάρτησή του στο facebook. «Ματαιοπονεί η Μαρία Ρεπούση; Συχνά, ναι, έχω την αίσθηση ότι ματαιοπονεί. Σαν να προσπαθείς ν' ανοίξεις διάλογο γύρω από τη δαρβινική θεωρία μ' έναν καλόγερο, έναν ιμάμη ή έναν ραβίνο, ενώ την ίδια ώρα αναρίθμητοι ομόδοξοι τους κανίβαλοι περιμένουν να εμφανιστείς μπροστά τους για να σε κατασπαράξουν. Πάντοτε πίστευα ότι δεν υπάρχει πιο επικίνδυνος αχταρμάς από την πρόσμειξη της ιστορικής έρευνας με την εκάστοτε πολιτική ή θρησκευτική μισαλλοδοξία. Από την άλλη, αν δεν πάρουν κάποιοι το ρίσκο να επαναλάβουν δημόσια αυτά που από χρόνια συζητούν στα φοιτητικά αμφιθέατρα, θα παραμείνουμε εσαεί αθύρματα του κάθε καλόγερου, του κάθε ιμάμη και του κάθε ραβίνου. Ναι, είναι επικίνδυνο αυτό που κάνει η Μαρία. Όχι για το έθνος. Για την ίδια. Και μόνο για το θάρρος της αξίζει το σεβασμό μας».


17 Ιουνίου 2013: Επανέρχεται για να συμπαρασταθεί στον Γιάννη Μπουτάρη και την απόφασή του να επιτρέψει το Gay Pride στη Θεσσαλονίκη. «Αξιοθαύμαστη και θαρραλέα η στάση του Μπουτάρη. Όχι μονάχα δεν μάσησε από τις απειλές των Χρυσών Βλαμμένων, αλλά απέδειξε και πως - όταν κρατάς συνεπή στάση- οι θρασύδειλοι δεν σκάνε μύτη από τα λαγούμια τους. Respect, Γιάννη», έγραψε χαρακτηριστικά στο Facebook ο κ. Τατσόπουλος.

4 Ιουλίου 2013: Ξεκινά το σίριαλ δηλώσεών του περί συνεργασιών. «Εάν δεν βρεθούν δυνάμεις να συνεργαστούν, είτε λέγονται ΔΗΜΑΡ -αυτή που θα υπάρχει τότε- είτε από την Αριστερά είτε από την πατριωτική Δεξιά, για μένα δεν θα ήταν το ταμπού των ταμπού να συνεργαστώ με ένα κομμάτι πατριωτών της ΝΔ. Για πολλούς συντρόφους μου, τους περισσότερους, θα ήταν. Και μπορείς να μου βγάλεις ανάθεμα. Αλλά δεν θα ήταν ταμπού να συνεργαστώ και με ένα κομμάτι της σοσιαλδημοκρατίας που εκφράζεται μέσα από το ΠΑΣΟΚ».

11 Ιουλίου 2013: Σχολιάζοντας το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και το λόγο του Αλέξη Τσίπρα. «Μπροστά στη δυσάρεστη επιλογή θα συνεργαστούμε με τη ΝΔ»
"Ο Τσίπρας αναφέρθηκε και στον κόσμο της ΝΔ. Μίλησε για τους φιλελεύθερους που νιώθουν προδομένοι από τους νεοφιλελεύθερους και τη σκληρή πολιτική τους. Είπε ότι η δύναμη αυτή υπερασπίστηκε, όλα αυτά τα χρόνια, μετά τον εμφύλιο, ακόμη και την αστική δημοκρατία, αγαθά που οι παραδοσιακοί δεξιοί τα θεωρούσαν δεδομένα, τώρα αρχίζουν να μην είναι δεδομένα και υπάρχει αμφισβήτηση. Έκανε λοιπόν άνοιγμα προς τον κόσμο της Δεξιάς. Προφανώς, από αυτό το άνοιγμα μέχρι το να συνεργαστούμε σε επίπεδο στελεχών με ένα κομμάτι της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ υπάρχει απόσταση. Αυτό είπα κι εγώ, αλλά τη δική μου άποψη σε καμία περίπτωση δεν την προσυπογράφει ο Τσίπρας. Γιατί άκουσα αυτές τις μέρες απίστευτα πράγματα. Μέχρι ότι είμαι λαγός του Τσίπρα...".

25 Ιουλίου 2013: «H έμπρακτη συμπαράσταση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη προς τον Γιάννη Δραγασάκη τιμάει το ελληνικό κοινοβούλιο. Γνωρίζω πως τα Χρυσά Βλα@@@@α μιλούν ήδη για συμπαιγνία Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το μήνυμα που φτάνει στα δικά τους αυτιά είναι ηχηρότερο: οι τραμπουκισμοί των φασιστών εφεξής θα πέφτουν στο κενό. Δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε Βαϊμάρη».

7 Αυγούστου 2013: "Δεν είναι ταμπού η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ. Ένα «δυσάρεστο» εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Η συνεργασία με πατριωτικές δυνάμεις από τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι κάτι που δεν έχει ειπωθεί στο παρελθόν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου